Bayramlar V a tadbirlar

1- 

boshlovchi:  —  Endi  esa  bobomiz  Zahiriddin  Muhammad 

Boburning  hayot  yo'liga  oid  ma’lumotlarga  to'xtalsak.

1 - o'quvchi:  —  1483-  yil  14-  fevralda  Andijonda  Umarshayx 

Mirzo  xonadonida  tug'ilgan,  shahzodalarga  xos  ta ’lim-tarbiya 

olgan  Zahiriddin  Muhammad  Bobur  12  yoshida  taxtga  o'tiradi.

2 -  o'quvchi:  — 

Bobur  toj-u  taxt  uchun  bo'lgan  urushlar 

tufayli  Andijondan  chiqib  ketib,  Hindistonda  buyuk  boburiylar

46

---

sulolasiga  asos  solgan.  U  yerda  qudratli  saitanat  tuzib,  davlatning 

guiiab-yashnashida  uikan  hissa  qo'shgan  shoh  hisobianadi.  Shoir 

sifatida  esa  ko'plab  nasriy  va  she’riy  asarlar  yaratgan.

3 - 

c ‘ quvchi:  —  O'zbekiston  Respublikasi  Prezidenti  Islom 

Karimov  «Bobur  biz  uchun  tom  ma’nodagi  buyuk  madaniyat, 

oliy  darajadagi  sharqona  odob  va  axloq  timsolidir»,  deya  munosib 

ta’rif  bergan.

2 - 

boshEovchi:  —  Zahiriddin  Muhammad  Bobur  qalamiga 

mansub  ruboiylarni  o'quvchilarimiz yod  olishgan.  Keling,  tinglaymiz.

1-  o 'q u v c h i:

Har  kimki  vafo  qilsa,  vafo  topqusidur!

Har  kimki  jafo  qilsa,  jafo  topqusidur!

Yaxshi  kishi  ko'rmagay  yomonliq  hargiz,

Har  kimki  yomon  bo'lsa,  jazo  topqusidur!

2-  o ‘quvchi:

Kim  yor  anga  ilm,  tolibi  ilm  kerak,

O'rgangaii  ilm  tolibi  ilm  kerak!

Men  tolibi  ilm-u  tolibi  ilme  yo'q,

Men  bormen  ilm  tolibi  ilm  kerak.

1 -  boshlovchi:  —  Bu  kabi  ajoyib  ruboiyterni  bitgan  bobomiz 

Hindistonda  shoh  bo‘lsa-da,  bir  umr  Vatanini,  uning  tuprog'ini, 

bag'rikeng  odamlarini  sog'inib  yashagan.

2 - 

b o sh lo vch i:  —  Buni  navbatdagi  kichik  sahna  ko'rinishi 

orqali  yana  bir  bor  esga  olamiz.  («Hidi, 

tilim i 

va  mazasidan»  deb 

nomlangan  rivoyatdan  kichik  sahna  ko'rinishi  namoyish  etiladi). 

Mayin  musiqa  yangraydi.

Mirzo  Bobur  Hindistonning  ko'rkam  joyiga  bir  bog'  barpo 

ettiribdi.  Xalq  dunyoga  dong'i  ketgan  bu  bog'ga  «Bog'i  Boburiy» 

deb  nom  qo'yibdi.

Shoh  bir  yili  qovun  ektiribdi  Ikkinchi  yil  ektiribdi,  bitmabdi, 

uchinchi  yil  ham  ektiribdi,  baribir  qovun  bitmabdi.

Boburshoh  bo'lsa  qovun  topishni  talab  qilaveribdi.

—  Bu  yil  qovun  ekib  pishirmasanglar,  hammangizni  jazolayman,

—  deya  g'azabianibdi.

Bog'boniar  nima  qilishini  bilmay  rosa  boshlari  qotibdi.  Qxiri 

Boburshohga  bildirmay  uzoq  Farg'onadan  qovun  oiib  kelishga 

ahd  qilishibdi.

Farg'onadan  keltirilgan  qovunni  olib  borishibdi.  Boburshoh 

qovunni  hidlab  ko'rib,

—  Qayerda  bitgan?  —  deb  so'rabdi.

—  «Bog'i  Boburiy»da  bitgan,  —  deb  javob  beribdi  bog'bon.

—  Yo'q,  hidi  boshqacha  bunday  hidli  qovun  bu  yerlarda 

bitmaydi,  faqat  bir  o'lkada  yetiladi,  xolos.  Sen  meni  aldayapsan,

—  debdi  Boburshoh.

47

---

—  Bu  qovun  «Bog'i  Boburiy»da  bitgan,  shohim  —  debdi 

bog'bon  so'zidan  qaytmay.  Boburshoh  qovunni  hidlay-hidlay  uni 

tilimlamoqchi  bo'libdi.  Qovun  pichoq  tegar-tegmas  tarsillab  yorilib 

ketibdi.

— Yolg'on  gapirayapsan!  Qovunni  qayerdan  keltirding,  ochig'ini 

aytasan.  Bunday  qovun  faqat  men  bilgan  o'lkadagina  bitadi.

Boburshohni  aldab  bo'lmasligini  bilgan  bog'bon  rostini  aytishga 

majbur  bo'libdi.

—  Farg'ona  viloyatidan  keltirdik,  —  debdi  ko'ziga  yosh  olib.

Bog'bonning  gapidan  Boburshohning  ko'ngli  buzilib  yig'lab

yuborishiga  ozgina  qolibdi.

Tole  yo'qki  jonimga  balolig'  bo'ldi,

Har  ishniki  ayladim,  xatolig'.  bo'ldi.

O'z  yerni  qo'yib,  Hind  sori  yuzlandim,

Yo,  Rab,  netayin,  ne  yuz  qarolig'  bo'ldi.