Nazorat uchun savollar.
o
Bozor iqtisodiyotining afzalliklari va kamchiliklarini tushuntiring.
o
Davlatning iqtisodiyotga ta‘sir qilish vositalarini tavsiflang.
o
Pul kredit siyosati va fiskal siyosatning o‘zaro bog‘liqligini asoslang.
2-BOB. IQTISODIY SIYOSAT ASOSLARI VA TARKIBI
2.1. Iqtisodiy siyosatni amalga oshirish va baholash.
2.2. Iqtisodiy liberalism, iqtisodiy rivojlanishda davlatning roli, muammolari va
uning mazmuni .
2.3. Iqtisodiyotni davlat tomonidan boshqarish usullari va shakllari bo‘yicha Keyns
konsepsiyasining asosiy mazmuni .
Tayanch iboralar:
iqtisodiy maqsad tamoyillari, Graukunas bog‘lanishlari,
liberalism, Keyns nazariyasi, davlat tomonidan iqtisodiyotni boshqaruv shakllari
2.1. Iqtisodiy siyosatni amalga oshirish va baholash.
J. Tinbergen va G. Theil o'z ishlarida iqtisodiy siyosat vositalarining soni
uning maqsadlari soniga mos kelishi kerakligini ko'rsatdilar. Faqat shu orqali
iqtisodiy siyosatning eng katta samaradorligiga erishiladi. R.Mundell qo'shimcha
qildiki, ushbu maqsadga erishish uchun muayyan siyosat maqsadiga eng mos
bo'lgan vositadan foydalanish kerak va bunda turli davlat xizmatlarining
majburiyatlarining tabaqalanishini hisobga olish muhim, ular birgalikda
iqtisodiyotning umumiy vektorini belgilaydi.
Aslida, bu qoidalar iqtisodiy siyosat vositalarining samaradorligi uchun
zarur shart-sharoitlarni tashkil etadi. Hukumat kamida ikkita makroiqtisodiy
vositaga ega - fiskal va pul-kredit siyosati, ular tarmoqlangan vositalar bilan
ifodalanadi. Bundan tashqari, hukumat qo'lidagi eng kuchli vosita - bu
institutsional vositalar to'plami va aktivlar va mulklar, harbiy-texnika sanoati va
boshqalar bilan ifodalangan davlat sektori hisoblanadi. Soliq vositalari,
shuningdek, iqtisodiyotning rivojlanishiga kuchli ta'sir ko'rsatadigan, byudjet va
davlat moliyasining hajmini belgilaydigan institutsional va moliyaviy tartibga
soluvchi vositalardir. Maqsadlarni aniq belgilash zaruriyati iqtisodiy siyosat
sohasida ko'pincha maqsadlarning bir-biriga zid bo'lishi bilan bog'liq .
12
Masalan, iqtisodiy siyosatning maqsadi davlatning oziq-ovqat xavfsizligini
ta'minlash sifatida shakllantirilishi mumkin. Lekin oziq-ovqat xavfsizligi nima?
Mavjud g'oyalarga ko'ra, bu aholini mavjud sifat va miqdor standartlariga muvofiq
oziq-ovqat bilan ta'minlash bilan bog'liq holda yuzaga keladigan iqtisodiy
munosabatlar majmuidir .
Shu bilan birga, oziq-ovqat bozorini to'ldirish, mahsulotga bo'lgan talabni
rag'batlantirish yoki qishloq ishlab chiqaruvchilarini subsidiyalash nafaqat
inflyatsiyani oshirishi, balki ishlab chiqarish tizimini samarasiz qilishi va tegishli
subsidiyalar ushbu samarasizlikni yashirishi mumkin, bu esa, o'z navbatida,
qimmatga tushadigan vositaga aylanadi, kelajakda narxlarning o'sishi dinamikasini
ta'minlaydi .
Amalda, bu yo'qotishlar va xarajatlarni balanslashtirishni anglatadi, ammo
agar bir hodisa yoki jarayonni to'g'ri baholash usullari bo'lmasa, davlat darajasida
to‘g‘ri qaror qabul qilish amri mahol. Iqtisodiy siyosat chora-tadbirlari va umuman
butun siyosatning samaradorligini baholashning qiyinligi ham aynan shu holat
hisoblanadi .
iqtisodiy siyosat maqsadlarini shakllantirishga ikki tamoyil asosida
yondashish orqali iqtisodiy muammolarni hal qilish mumkin .
1. Maqsadlar mazmunli, adekvat, o'lchanadigan bo'lishi va ularga erishish
uchun belgilangan (indikativ) muddatga ega bo'lishi kerak .
2. Maqsadlarga nisbatan"boshqarilish me'yori" mezonini qo'llash mumkin,
uni maqsadlarga erishish normasi sifatida belgilab olish mumkin .
Agar boshqaruvda nazorat qilish doirasini aniqlash vazifasi mavjud bo'lsa,
ya'ni samaradorlikni pasaytirmasdan bir nechta bo'ysunuvchi bo‘limlar ustidan
nazorat va ta'sirni ta'minlash mumkin bo'lgan holatlarda, maqsadlarning ahamiyati
va ichki ierarxiyasi mavjudligi sababli makroiqtisodiy rejalashtirish sohasida
savolning bir xil shakllantirilishi maqsadga muvofiqdir. Masalan, tarkibiy
o'zgarishlarni amalga oshirish uzoq muddatli maqsad bo'lib, uni amalga oshirish
juda uzoq vaqt davomida iqtisodiyotning samaradorligi va raqobatbardoshligini
oshirishi mumkin. Yil oxirigacha inflyatsiyani pasaytirish qisqa muddatli maqsad
bo'lib, boshqa maqsadlarni amalga oshirilishiga xalaqit berishi mumkin.
Agar makroiqtisodiy siyosatning asosiy maqsadlarini shakllantirsak,
ularning sonini bildiruvchi - a, har bir maqsad amalga oshirishda kichik
maqsadlarning o‘zaro bog‘lanishlar soni - b, har bir kichik maqsadlar o'rtasida
bog‘lanishlar soni - c, n-bog‘lanishlar soni, S-jami bog‘lanishlar soni
bo‘lsa,V.Graukunasga ko‘ra maqsadlar o‘rtasida quyida bog‘lanishlar formulalari
amal qiladi:
13
Yuqoridagi formulalardan foydalanib, grafikni tuzsak (1-rasmga qarang), biz n = 5
ta maqsaddan oshganda bog‘lanishlar soni tez o‘sayotganini ko‘rish mumkin.
Rahbar uchun bog‘lanishlar sonining ko‘p bo‘lishi ish samaradorligini pasaytiradi,
shu bois makroiqtisodiy siyosatni belgilab olishda 5-7 ta maqsaddan oshirib
yubormaslik maqsadga muvofiq. Maqsadlarning turli mazmuniga qaramay,
harakatning barcha yo'nalishlarini nazorat qilish orqali bir vaqtning o'zida besh
yoki ettitadan ortiq muhim variantlarga erishish mumkin emas, chunki aks holda
tranzaksiya xarajatlari keskin oshadi, nazorat va boshqarish darajasi sezilarli
darajada pasayadi va ta'sir qilish vositalarini tanlash. katta o'lchamli va bir-biriga
mos keladigan maqsadlarga ega muammoning paydo bo'lishi tufayli imkonsiz
bo'lib qoladi.
2.1-rasm. Maqsadlar va bog‘lanishlar soni o‘rtasida bog‘liqlik .
Makroiqtisodiy maqsadlarni boshqarish mexanizmini aniqroq belgilash
uchun zarur funktsiyalarni, shu jumladan nazoratni ham aniq belgilash zarur;
maqsadlar ko'rsatilgan funktsional maydon; maqsadlarning murakkabligi, ierarxik
bo'ysunish; muayyan maqsad uchun mas'ul bo'lgan davlat organlarining
vakolatlarini, maqsadlarga erishish uchun ularning faoliyatini nazorat qilish
mexanizmlarini taqsimlaydi; maqsadlarning konjugasiyasi va nomuvofiqligi,
yuqori ierarxik tartibdagi maqsadlarga erishish uchun turli tuzilmalarni
muvofiqlashtirish, maqsad sari harakatlanayotganda kerakli tuzatishlar bilan
vositalarni rejalashtirish va tanlash .
Makroiqtisodiy siyosatning qo'llaniladigan vositalarining samaradorligi
mezonlari sifatida quyidagilar bo'lishi kerak: iqtisodiy samaradorlik (ushbu
vositadan foydalanishning eng past narxi, shu jumladan imkoniyat xarajatlari),
moslashuvchanlik, moslashuvchanlik, samaradorlik va ishonchlilik. Shu bilan
-50
0
50
100
150
200
250
300
350
400
450
500
0
1
2
3
4
5
6
7
8
Jami
b
o
g'
lan
is
h
lar
so
n
i
maqsadlar soni
14
birga, har bir alohida vositadan va ularning barchasini birgalikda ishlatish hech
bo'lmaganda tizimning umumiy samaradorligini - unumdorligini, sifatini,
taqsimlash va moslashish samaradorligini kamaytirmasligi kerak. Maqsadlar
boshqaruv nuqtai nazaridan kerakli yo'nalishda o'zgarishi kerak .
Makroiqtisodiy siyosat vositasini qo'llash sifati quyidagilar bilan belgilanadi:
ushbu vosita yordamida muammolarni hal qilish tezligi (qabul qilingan
qarorlarning samaradorligi va asboblarning ishonchliligi);
muammolarni
hal
qilish
va
maqsadlarga
erishishning
to'liqligi
(ma'lumotlarning mavjudligi va vositadan foydalanishning asosliligiga
bog'liq);
xarajatlar (mehnat zichligi, kapital zichligi, iqtisodiyotning energiya
zichligi), shu jumladan boshqaruvning resurs zichligi va boshqaruvning
muvofiqligini baholash, ya'ni makroiqtisodiy vaziyatdagi o'zgarishlarga
javob berishda muvaffaqiyat omili;
iqtisodiy tizimning iqtisodiy faoliyati, tizim holatining asosiy ijtimoiy
ko'rsatkichlarining o'zgarishi, asosiy motivatsiyalar va agentlarning turli guruhlari
uchun afzallik funktsiyalari .
Iqtisodiy rivojlanish vositalarini va tegishli iqtisodiy siyosatni tanlashda
noaniqlikni kamaytirish uchun maqsadlarni aniq shakllantirish kerak. Bu yerda
taklif etilayotgan tartib, zarur va yetarli mezonni shakllantirish, menimcha, bunday
noaniqlikni kamaytirish va iqtisodiy siyosat samaradorligini oshirishga yordam
beradi .
Shuni ta'kidlash kerakki, iqtisodiy siyosat vositalarining samaradorligi
vositalarning o'zaro ta'siri tufayli kuchayishi yoki zaiflashishi mumkin. Maqsadlar
bir-birini to'ldiruvchi bo'lsa, masalan, fiskal va pul-kredit siyosati odatda bir-birini
mustahkamlaydi.
Bunday
holda,
vositalardan
foydalanishning
umumiy
samaradorligi oshadi. Agar maqsadlar qarama-qarshi bo'lsa, unda teskari holat
kuzatiladi .
Xususan, ishlab chiqarish hajmini oshirish istagi
va muayyan sharoitlarda
inflyatsiyani kamaytirish (
) qarama-qarshi maqsadlar sifatida qaralishi
mumkin. Tinbergen-Teil modelida, "maqsadlar - asboblar" sxemasini matematik
tarzda quyidagicha ifodalash mumkin:
= a
+ b
- c
;
= m
+ n
+ l
,
bu yerda a, b, c, l, m, n musbat koeffitsientlar, a > b, n > m .
Boshqacha qilib aytganda, hukumat ishlab chiqarishni rag'batlantirish uchun fiskal
vosita va byudjetdan, iqtisodiyotdagi narxlar darajasiga ta'sir qilish uchun pul
vositasidan faol foydalanadi. Taqdim etilgan ikkita tenglama tizimini yechish
orqali ko'zlangan maqsadlar uchun zarur bo'lgan vositalar parametrlarini, ya'ni
15
davlat xarajatlari miqdorining o'sishini va pul massasining o'sishini topish
mumkin. Yechim shunday bo'ladi:
bu yerda
,
ishlab chiqarish va inflatsiya maqsadlari bo‘yicha qiymatlar .
Ushbu tenglama yechimi
da yechimga ega, ya‘ni iqtisodiy siyosat
vositalari bir birga chiziqli bog‘lanmagan bo‘lishi kerak .
Fiskal xarajatlar multiplikatori va pul multiplikatori institutlar holatiga juda bog'liq
bo'lgan parametrlardir. Ular institutsional jihatdan aniqlangan holda, iqtisodiy
siyosatning fiskal va pul-kredit vositalarining muvofiqligi ta'sirini aniqlaydi .
Byudjet xarajatlarini ko'paytirish orqali hukumat byudjet taqchilligini oshiradi, uni
to'lash kerak bo'ladi. Inflyatsiya davlat xarajatlarini ham oshiradi, garchi u
inflyatsiya solig'i deb ataladigan narsani ham yaratadi. Shu bilan birga,
xarajatlarning iqtisodiyotga rag'batlantiruvchi ta'siri va daromadlarning o'sishi
defitsitning qisqarishiga olib keladi. Agar birinchi samara ikkinchidan oshsa,
byudjet taqchilligini monetizatsiya qilish byudjet taqchilligini oshiradi.
Binobarin, iqtisodiy siyosat vositalarining qo'llanilishiga yakuniy baho
ushbu
vositalarning
turli
siyosat
maqsadlariga
nisbatan
egiluvchanlik
koeffitsientlari bilan beriladi. Pul-kredit siyosatini amalga oshirish ikki shaklda
amalga oshirilishi mumkin: 1) diskretsion siyosat (diskretsion siyosat), Markaziy
bank iqtisodiy vaziyatning har qanday o'zgarishiga rejasiz munosabatda bo'lganda
va 2) statsionar protseduralar orqali yoki pul-kredit siyosati qoidasi (pul-kredit
siyosati qoidalari). O‘z vaqtida, M. Fridman Federal rezerv tizimining ma'lum
miqdorda pul massasini ko'paytirish qobiliyatiga qonunchilik cheklovlarini
kiritishni taklif qildi, ya'ni pul konstitutsiyasi deb ataladigan elementlarni joriy
etish, bu esa prognozlilikni ta'minlashi va barcha bozor ishtirokchilari
harakatlarining muvofiqligini ta‘minlashi kerak edi .
Do'stlaringiz bilan baham: |