B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

qonlarini  ichib,  ichak-chavoqlarini  badanlariga  o‘rab  olgan  ekanlar.

 

Elikbekni ko‘rgan jinlar vahimali shovqin-suron ko'tarib, unga yopirilib

 

kela  boshlaydilar.  Biroq  Elikbek  bunday  vahimadan  qo‘rqmaydi.

 

Yo'lbarsdek jangga tashlanib, jinlarga qarata bunday deydi:  «Ey jinlar,

 

menga rost so'zlangiz, mening shahrimdagi elni nega o'ldirasiz?! Mening

 

bu  o‘tkir qilichimni  ko'ring.  Tanalaringizni  burdalab,  boshqa-boshqa

 

tomonlarga tashlayin”. Jinlar yana vahima solib, qurol ishlatib, Elikbekni

 

mavh qilmoqchi bo'libdilar. Biroq Elikbekka bas kela olmaydilar. Elikbek

 

kuch-quwati  va  shijoati  bilan  ularga  dahshat  soladi.  Jinlar  endi

 

yolvorishga,  Elikbekdan  shafqat  so‘rashga  majbur  bo'ladilar.  Jinlami