B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

Kitobxon  ko‘z  o‘ngida  dahshatli  bir  manzara  emas,  aksincha,  sokin 

ruhiyat  hukmron  bo'lgan  ishq  vodiysida  sevishganlar  dardlashadilar. 

Oshiq  —  ma’shuqlar  bir-birlarining  vasliga  etishganidan  butun  borliq 

xushnud tin olmoqda:  hayvonlar,  o‘simliklar—barcha-barcha mavjudot 

sukut saqlaydi. Pok muhabbat sohiblari ruhan birlashadilar. Ikkilik o'rnini 

birlikka—tavhidga bo'shatib beradi:

M ajnun  sog'inib  o'zini  Layli,

Aylar  edi  noz-u  ishva  mayli.

Layli  o'zini  sog'indi  Majnun,

Shukr  ettiki,  yori  erdi  maqrun.

U l  bu  bo‘ldi-yu  lek  bu  ul,

Topmadi  aroda  ikkilik  yo‘1.

H ar  ishki  o‘tub  haloklikdin,

Ayru  emas  erdi  poklikdin.

Ishq  ahli  bu  nav’  o‘lsalar  pok,