zavq olib, ta’sirlanganini, ular istiqbolida turib, o'sha masnaviylar
«panjasiga panja urishga» yaroqli doston yozishday g'oyat murakkab
vazifani bo'yniga olganligini o'quvchilardan sir tutmaydi.
Alisher Navoiy «Layli va Majnun» dostonining xotimasida ham
salaflari ijodi hamda o'z asarining fazilatlari xususida qiyosiy badiiy
mushohada yuritadi:
Men xastaki, bu raqamni chektim,
www.ziyouz.com kutubxonasi
Tabriri uchun qalamni chektim.
Yozmoqta bu ishqi jovidona,
Maqsudum emas edi fasona.
Mazmunig‘a bo‘Idi ruh mayli,
Afsona edi aning tufayli
Lekin chu raqamga keldi mazmun,
Afsona anga Ubosi mavzun.
Do'stlaringiz bilan baham: |