B u X o r o d a V l a t u n IV e r s it e t I r a h im V o h id o V h u s n id d in es h o n q u lo V

e’tibor qilmagan, deya xulosa chiqarishga asos bo'lolmaydi.  Dostondagi 

qal’alar,  Samarqand  atrofidagi  bog'-rog'lar  tasvirida  shoir  tashbeh, 

tashxis, talmeh,  sifatlashlardan mahorat bilan foydalanadi.  Dostonning 

ayrim o‘rinlarida shoiming badiiy salohiyatini ko'z-ko'z etuvchi baytlar 

mavjud  bo'lsa-da,  undagi  mazmun,  chin  insoniylikka  xos  bo‘lmagan 

g‘oyalar  tasviri  o'quvchining  nafratiga  sazovor  bo'ladi.  Jumladan, 

Toshkent hokimi Sulton Mahmud Xonikaxon mag‘lub etilganda, uning 

eng  kichik  qizi  Shayboniyxonga  tortiq  etiladi.  Muhammad  Solih 

dostonning  mana  shu  lavhalarida  o'sha  norasida  pok  qizchaning 

mubolag'aviy  tasvirini  keltiradi:

Dedilar:  «Borchasidin  zeboroq,

Husn  ichra  borchasidin  ra’noroq.

Yosh  bila  dog‘i  kichikroq  boridin,