Б. Сапаров ф а л с а ф а

Гармония
– бир бутун нарса қисмларининг озаро мувофиқлиги. 
Герменевтика
– фалсафада – тарих, маданиятни, озга индивидуалликни 
тушуниш санoати. 
Гипотетик
– эхтимол тутилган, фараз қилинган, тахмин (гипотеза)га 
асосланган.
Глобаллашув
– ижтимоий хаѐтнинг турли жабхаларида яхлит 
тузилмаларнинг дунѐ миқѐсида шаклланиш жараѐни.
Глобалистика
– глобаллашув ва унинг оқибатлари мохиятини англаб 
этишга қаратилган илмий ва фалсафий тадқиқотлар фанлараро соъаси.
Гносеология 
– билиш назарияси.
Дедукция 
– тадқиқот ѐки тавсифлаш методи, усули боғлиб, бунда айрим 
қоидалар умумий хулосалар, аксиомалар, қоидалар, қонунлардан тадрижий 
йўл билан келтириб чиқарилади.
Дезинтеграция 
– бутуннинг айрим қисмларга парчаланиши.

---

176 
Деизм 
– Худо дунѐни яратгач, унда иштирок этмайди ва унинг воқеалари 
табиий кечишига аралашмайди, деб хисоблайдиган фалсафий нуқтаи назар.
Детерминизм
– барча воқеалар ва ъодисаларнинг қонунийлиги ва 
сабабий боғланганлиги хақидаги фалсафий таълимот. 
Диалектика 
– харакат, ривожланиш, оғзгариш хақидаги фалсафий 
таълимот.
Дискрет 
– узлукли. 
Дифференциаци
я – бутуннинг турли-туман қисмлар, босқичлар, 
шаклларга боғлиниши, парчаланиши, ажралиши.
Давлат
– бутун мамлакат миқѐсидаги ҳокимиятнинг махсус бошқарув 
аппаратига таянадиган, барча учун қонунлар чиқарадиган ва суверенитетга 
эга бўлган сиѐсий ташкилоти 
Давлат бош ислоҳотчи
– бу тамойиллар замирида давлат иқтисодиѐтини 
ва ижтимоий режаларини тузиб, уни изчил амалга ошириши лозимлиги 
ѐтади. 
Давлат хокимияти
– халқ ҳокимиятининг махсус қурилма-давлат орқали 
амалга оширади. Ҳокимият давлат қўлида тўпланадиган бир эрга 
мужассамлашиши ва самарали амалга оширилиши мумкин, давлат ўзига 
тегишли ҳокимият воситасида мажбурлов ва таъсир чораларини қўллайди. 
Давлат ҳокимияти қонунийдир, яъни давлатнинг, давлат органларининг 
ваколатлари қонун билан белгилаб қўйилади.