Пэтнинг ҳикояси
Пэт ёзишни яхши кўрарди ва воқеалардан бохабар бў-
либ туришни ундан-да яхши кўрарди. У сиёсатшуносликни
ва журналистикани ўрганганди, қолаверса, анча олдин чет эл
журналисти сифатида дунёнинг турли чеккаларидаги воқеа
ва ҳодисаларни ёзиб ёритишни исташини айтганди. Универ-
ситетни тугатиб, у ўзи ҳақидаги резюме (маълумот)ни Го-
лолулудаги иккита катта газеталарга жўнатди, холос. Ундан:
“Агар иккисидан ҳам рад жавобини олсанг, унда нима қи-
ласан?” деб сўралганда у: “Мен бу суҳбатга тўрт йил тайёр-
гарлик қилдим. Рад жавобини олсам, “ҳа” жавобини олмагу-
нимча тинчимайман”, деб жавоб берганди.
Пэт доим ўзининг қатъиятлилиги билан ажралиб турар-
ди ва нафақат бирор воқеанинг охирига етишда ажралиб
турарди, балки кўп вақтини у китоб, газета ва журналлар
тўла стол олдида ўтказарди. У доим бирор аниқ маълумот
ёки янгилик топиш илинжида бўларди. Пэт бешта нашрга
обуна бўлганди ва кун мобайнида янги ахборотларга эга эди.
Агар бирор кишига оламда нима бўлаётганини билиш керак
бўлиб қолса, Пэтга мурожаат қилгани маъқул. Биз унинг ўз
ишига пишиқлигидан хайратга тушардик. У ўзининг нимани
исташини ва нима қилаётганини аниқ биларди.
Аммо ҳаёт бизнинг орзуларимизга ўз белгиларини қўя
олади.
- Мен газетада муваффақиятли ишладим, - ҳикоясини бо-
шлади Пэт, - ҳар доим янги жавобгарли ишларни олдим. Ме-
нинг ишдаги ўсишим ва шахсий ҳаётим ўзим ўйлаганимдек,
режам бўйича барпо бўлди. Мен бўлажак турмуш ўртоғим
Грант билан газетага ишга кирганимдан уч йил ўтгандан
сўнг танишдим. Иккимизнинг режаларимиз улкан эди. Тез
ўтмай, Грантни Далласга - мамлакатдаги катта банклардан
бирига ишга таклиф қилишди. У менга турмуш қуришни
таклиф қилди ва мен рози бўлдим. Мен Гонолулуни ва, ал-
батта, ишимни соғинишимни билардим, аммо молиявий то-
мондан бу таклифни рад этишим нотўғри бўлган бўларди.
27
Ўзимизда бор-йўқ юкларимизни йиғиштириб, Далласга йўл
олдик. Мен ўша ердаги бирор газетадан иш топишимга ишо-
нардим, аммо кутилмаганда ҳомиладорлигимни билиб қол-
дим. Бу кўзланмаган ҳолат эди.
Пэтдек аёлнинг ҳаётидаги бу ҳолат олдиндан назарда ту-
тилмаганига ишониш қийин эди. Биз ушбу вазиятда Пэт ўзи-
га ўхшамаганини айтиб, у билан ҳазиллашдик.
- Балки, - деб у бизга қўшилди. - Энди ҳомиладорлик-
да иш топишни ўйлаб кўр! Ўзимни ўзим бу унчалик қийин
эмас, деб юпатдим. Аммо хато қилгандим. Ишга кириш учун
бўладиган суҳбатларда ҳомиладорлигимни, қолаверса, ёш
она бўлишимни эслатсам, суҳбат ўша захоти тўхтарди. Ҳам-
малари бир гапни қайтаришарди: “Нега вақтни бекорга сарф-
лаяпмиз? Мен сенга ҳаммасини ўргатаман, олти-етти ойдан
кейин эса сен кетасан-ку”. У пайтларда ҳомиладор аёлни
ишга ҳеч ким олмасди. Шунинг учун баъзи бир нарсалар-
ни четда ёзиб турдим, асосан Грантнинг пулига яшардик. Бу
мени жуда толиқтирарди. Ниҳоят, бир қарорга келдик, агар
биз икки ёки учта фарзандли бўлмоқчи эканмиз, буни ҳози-
роқ қилишимиз керак ва улар каттароқ бўлишганда мен яна
ишга қайта оламан, деб ўйлагандим, аммо бу икки-уч йил ўн
йилга чўзилиб кетди, мен учта болали, ишламайдиган онага
айландим. Грантни бир неча бор иш юзасидан кўтаришди,
бугунги кунда у компания бошлиқларидан бири, яхши маош
олади. Арз қиладиган жойим йўқ. Биз ҳечам иккинчи даро-
мадга муҳтож бўлмадик, шунинг учун ҳам журналистикага
қайтмадим. Эндиликда болалар коллежга қатнашга тайёр-
ликларида ишлашим мумкин, аммо янгиликлар олами жуда
ўзгариб кетган, мен жуда кўп вақт йуқотдим, олдинги мавқе-
имни тиклашга кучим етмайди, деб қўрқаман.
Даврага сукунат чўмди. Пэтнинг овозидан афсусланиш
оҳанги сезилиб турарди. Биз нима дейишимизни билмай,
жимгина ўтирардик. Шунда Пэт бошини кўтариб, гўё ме-
нинг фикрларимни ўқигандай:
Эшитинглар! Ҳар биримиз ўз танловимизни қиламиз ва
мен буни бажардим. Агар бошқа бир вазиятда менда яна ик-
28
кинчи имконият бўлганда шундай қилган бўлармидим? Ал-
батта! Ушанда ҳам оналикни танлаган бўлардим ва бундан
ҳечам афсусланаётганим йўқ, - деб қатъийлик билан ҳико-
мсини тугатди Пэт. У ҳаммасини ўз жойига қуйиб, дастур-
\он атрофидаги ноқулайликни даф қилди. Женис бакалини
кўтарди ва деди:
- Танлов учун! Келинглар, олдинги қилган танловлари-
миз ичидан керагини олайлик ва келажакда фақат тўғри қа-
рор қабул қилайлик!
- Менимча, энди биз Кимни эшитишимиз керак, - деди
бакалини бўшатган Лесли.
УЧИНЧИ БОБ
Do'stlaringiz bilan baham: |