Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Рус. Угри.
Ҳуш (син. эс-ҳуш) — марказий нерв системасининг таш- қи муҳитдан келаётган таъсирларни, воқеликни реал сезиш, идрок этиш ва англаш лаёқати.
Ҳушдан кетиш (син. ҳушни йўқотиш) — оппоқ оқариб кетиш, қон айланиш ва нафас олишнинг бир қадар сусайиб кетиши билан кечувчи бир муддатга эс-ҳушни йўқо- тиш; бош мия кислородга дафъатан ёлчимай қолиши (ги- поксия)дан юзага чиқади.
Рус. Обморок; син. синкоп е.
Ҳушни йўқотиш — қ. Ҳутдаи кетиш.
Ҳўкиз юраги — ҳаддан ортиқ катталашиб кетган юрак; тиббиётда юрак норасолиги сифатида баҳоланадиган кар- диомегалиянинг янада зўрайган хили.
Рус. Бмчье сердце.
Ҳўплам — бир нафас билан бир ҳўплаб оғизга олинган суюқлик миқдори.
Рус. Глоток II.
Ҳўппоз — ёнма-ён жойлашган бир неча ёғ безлар ва соч фолликулаларининг ўткир йирингли яллиғланиши ва унинг атрофдаги тўқима ҳамда тери ости клетчаткаларига тарқа- лиши билан кечадиган йирик тери чиқиғи.
Рус. Карбункул.
Ҳўқиа — даволаш ёки диагностик мақсадларда дурваза (ортки чиқарув тешиги)дан тўғри ичакка суюқлик (дори модда, аралашма ва б.) юбориш муолажаси.