Азимжон қосимов тиббий терминлар изоҳли луғати

Кўкс оралиғи


124


Рус. Грудная клетка.
Кўкс оралиғи — кўкрак бўшлиғининг ўнг ва чап плевра қопчалари оралиғида жойлашган қисми; у олд томондан — тўш билан, орқа томондан — умуртқанинг кўкрак бўлими билан, пастдан — диафрагма билан ва юқоридан — кўкрак қафасининг тепаси билан чегараланади.
Рус. Средостение.
Кўксув — кўз тўр пардаси ва кўрув нервининг дискида кўриш функциясини сусайтирувчи трофик ўзгаришлар рўй берадиган кўз ички босимининг ошиш касаллиги;
Ик. номи Глаукома.
Рус. Глаукома.
Кўлмак — тиббиётда — ўзининг бирламчи ўчоғидан ён- берига силжиб ёки тешик очиб тўпланган патологик суюқлик.
Унинг қуйидаги хиллари учрайди: йирингли яллиғланиш ўчоғидан ўтиб тўпланган йиринг кўлмаги (қ.); шикастланган қон томирдан чиқиб нарида тўпланган қон кўлмаги (қ.); буй- рак ёки сийдик йўллари шикастланганда сийдикнинг ёни- веридаги тўқималарга сингишидан ҳосил бўлган сийдик кўлмаги (қ.) ва б.
Рус. Затёк.
Кўмик — қон яраладиган, организмни биологик ҳимоя қи- ладиган, суяк тўқима ҳосил бўладиган суяк ғалвир моддаси.
Рус. Губчатое костное вешество.
Кўмирчак — қ. Кемирчак.
Кўнгил — инсоннинг ҳис-туйғулари, ички дунёси-ю ке- чинмалари, орзу-ниятлари, ўй-фикрлари, мақсадлари, феъл- атворлари, яхши-ёмонликлари, руҳий, маънавий, ҳаётий, иш- қий эҳтиёжлари — жами ўз аксини, ўз ифодасини, ўз жози- басини топадиган, гавдаланадиган мавҳум манба; баъзан юрак, қалб, дил сўзлари ўрнида ҳам қўлланилади.
Кўнгил айниш — одамнинг қусгиси келаётганида меъда- сида пайдо бўладиган нохуш ғалати ҳис; баъзан қорин юқо- рисида тазйиқ сезилади; у айрим ҳолларда қусишга олиб келади, айрим ҳолларда тинч ўтиб кетади.
Рус. Тошнота.
Кўнгил бериш — қ. Кўнгил қўйиш.
Кўнгил озиш — кўкрак-қорин соҳасида кўнгилни беҳузур қиладиган, одамни ҳолсизлантирадиган алланечук нохуш ҳис пайдо бўлиши.


\и\и\и.ггуои2..сот ки(иЬхопаз1