Azərbaycan miLLİ elmlər akademiyasi folklor institutu azərbaycan folkloru antologiyasi (Cəbrayıl, Ağdam, Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Ağcabədi və Kəlbəcər rayonlarından toplanmış folklor nümunələri) baki – “Nurlan“ – 2012

110. ŞAH ABBASIN QATIRI
Şah oğlu Şah Abbasın bir dənə qatırı varmış. Bu qatırı hansı nalbəndin yanına aparırsa, ayağına nal vura bilmir. Axırda bir nalbənd gəlir. Deyir, mən bunu nallıyaram. Şah Abbas deyir, şərtimiz şərtdi. Nallıya bildin sənə bir belə məvacib verəjəm, yox, nallıya bilmədin sənin boynun vurulajax. Deyir, mənim gözüm üsdə. Qatırı çəkir aparır, salır pəyəyə bir eşşəyin yanına. Çəkişnən bunu möhkəm-möhkəm döyür. Deyir, ay kopoğlunun qatırı, atan o ulaxdı, anan da maydandı. Nəyə görə sən qoymursan nallamağa? Qatırı nallıyır, götürür gəlir. Şah Abbas deyir neynədin ki, bunu belə nalladın? Deyir, onun sirri var. Deyir, nədi? Söhbət elədiyim kimi deyir. Onnan sorasına həmin nalbəndə məvacib verir.