ABDULLA QAHHOR
Ayam oyog’im kuyganini eshitib hushidan ketayozdi; keyin nima bo’lib meni yakka do’konga yuborganini aqliga sig’dirolmay o’zini qarg’adi.Mendan oldin va mendan keyin tuqqan sakkiz bolasini qora yer bag’riga bergan ayam endi meni yer-u ko’kka ishonmas,ko’z o’ngidan bir qadam nari jilgani qo’ymas edi.Ayamning yarador bo’lgani oyog’imning kuygani bir chekkada qolib ketdi.Ota-onam,biri qo’yib,biri olib,mushday boshim bilan do’konga yolg’iz o’zim borganim,bu qadar uddaburonligim to’g’risida hayron qolib so’zlar edi.Go’yo butun dunyodagi hamma balo-qazo hovlimiz bilan do’konimiz orasida yig’ilib meni kutib turgan ekan-u, men birini urib,birini yiqitib,biriga chap berib,do’konga yetib boribman.
Do'stlaringiz bilan baham: |