Arxitekturadagi uslublar

Klassik uslub Yunoniston va Rimda antik davrda (miloddan avvalgi VIII asr - eramizdan avvalgi V asr) rivojlangan. Qadimgi Yunonistonning yengil, uyg'un arxitekturasi o'zining badiiy tuzilishida boshqacha ruhni - insonning qahramonlik ruhi va ahamiyatini aks ettiradi. "Inson hamma narsaning o'lchovidir" - bu Hellas san'atining shiori, misrlikdan farqli o'laroq, odam bilan mutanosibdir. Qadimgi Yunonistonning me'moriy uslubi poetik, oqlangan, uyg'un va sodda. Yunon me'morlarining asosiy yutug'i - bu buyurtma yaratish. Kafolat tizimi asosida ikki ming yildan ortiq vaqt davomida insoniyat gapiradigan universal me'moriy til paydo bo'ldi. 
Qadimgi rimliklarning amaliyligi qadimgi Rim me'morchiligiga ta'sir ko'rsatdi. Rimliklar yangi arxitektura inshootlarini yaratdilar: arklar va arklar, ular yunon buyurtmasi bilan birlashtirilgan. Yangi dizaynlar asosida zafarli arklar va ustunlar, akveduklar, vannalar, forumlar, bazilikalar yaratildi. Shunday qilib, rimliklar qadimgi yunon me'morlarining usullarini yangi muhandislik g'oyalari bilan boyitdilar. Rim imperiyasining ko'pgina binolari tantanali va qudratli, amaliylik va ratsionalizm bilan ajralib turardi. 
Roman uslubi G'arbiy Yevropada o'rta asrlarda paydo bo'lgan (XI-XII asrlar). Fransiya uning vatani edi; Germaniyada u keng qo'llanilgan. O'sha davrning qattiq arxitekturasi qalin devorlar va monastirlarda, qasrlarda, ma'badlarda tor derazalardagi arxitekturadir. Barcha binolar mudofaa, qal'a xarakteriga ega. Asosiy konstruktiv va badiiy ifodali elementlar devor va o'zaro faoliyat tonna hisoblanadi. Bu og'ir arklar, og'ir minoralar va kullardan yasalgan devorlarning ulkan qirralari me'morchiligi. 
XIII-XIV asrlarda G'arbiy Evropada feodal parchalanishi o'rnida. markazlashgan davlatlarning paydo bo'lishi davri keladi. Rivojlanayotgan o'rta asr shahar endi Romanesk binolarining og'irligidan qoniqmaydi.