|
Tezlikni o'rnatish uchun etarli masofa
Tezlikni o'rnatish uchun kameradan masofa, birinchi navbatda, foto va video yozish tizimining turiga bog'liq. Ob-havo sharoiti, kunning vaqti va boshqalar muhim rol o'ynaydi. Agar tizim bir vaqtning o'zida Avtodoria tipidagi bir nechta kameralardan iborat bo'lsa, masofani bir necha kilometrlarda o'lchash mumkin.
Agar kompleks bitta mustaqil kameradan iborat bo'lsa, harakatlanuvchi ob'ekt kameradan taxminan 450-500 metr masofada uning ko'rish maydoniga tushadi. Bu ideal sharoitlarda (yorqin, tiniq, tiniq linzalar va boshqalar) maksimal masofa. Ob'ekt kameraning ko'rish sohasida bo'lganda buzilish qayd etilishi mumkin, ya'ni. unga 450-500 metrga kirishda yana bir necha yuz nazorat va tezlikni hisoblash amalga oshiriladi. Buzilgan taqdirda, fotofiksatsiya odatda kamera biriktirilgan joyga 50-70 metr masofada amalga oshiriladi.
Yakuniy suratga olishdan oldin yo‘lning kamera bilan boshqariladigan qismida manevr qilish, masalan, chiziqdan chiziqqa o‘tish, ko‘rish zonasini tark etish (oldida katta transport vositalarining orqasida o‘tish) nazariy jihatdan tizim qoidabuzarni unutib qo‘yishini ko‘rsatadi. Ammo ko'pincha qoidabuzarning tezligining natijalari qoidabuzarning yonida harakatlanadigan boshqa transport vositalariga beriladi va aslida begunoh shaxs jarima bilan xat oladi. Xuddi shunday holat mototsikllarda ham mavjud bo'lib, ularning davlat raqamlari, qoida tariqasida, joylashtirilganligi sababli kameralarning ko'rish maydoniga tushmaydi, lekin avtomashinalar yaqinida tezlikni buzish bilan harakatlanadi, tizim xatolik bilan qoidabuzarliklarni ushlaydi, lekin mototsikl haydovchisi emas, balki u bilan birga qo'shni mashinaning haydovchisi.
Savol:
Iltimos, yo‘l harakati politsiyasi butalarga mobil tezlik kameralarini o‘rnatishda ogohlantirish belgilarini o‘rnatishi, ularni to‘xtab turgan mashinalar orqasida haydovchilarning ko‘zidan yashirishga harakat qilishi va hokazolarni tushuntirib bering? Axir, bunday qurilmalarning asosiy vazifasi avtoulovchilar hisobidan boyitish emas, balki baxtsiz hodisalar sonini kamaytirishdir. Yoki men xato qilyapmanmi?
Javob:
Bugungi kunga kelib, bu avtomobil egalari bizga beradigan eng keskin va tez-tez uchraydigan savollardan biri, keling, hamma narsani yaxshilab qismlarga ajratishga harakat qilaylik.
Keling, yo'l harakati politsiyasida ishlatiladigan radarlarning barcha to'plamini ikki turga bo'lish mumkinligidan boshlaylik:
Birinchi tur doimiy radar kameralari, ular yo'lning ustidagi qattiq tayanchga o'rnatiladi, ularning joylashuvi o'zgarmaydi (bunday kameralar Arena, Chris, Rapira-1, Stralkani o'z ichiga oladi) bunday kameralardan olingan ma'lumotlar odatda yo'l harakati politsiyasida ma'muriy huquqbuzarliklarni ko'rib chiqish markaziga tushadi. yoki eng yaqin yo'l harakati politsiyasining statsionar postiga, shuningdek, bunday kameralar oldida, qoida tariqasida, 8.23 "Foto-video yozuv" belgisi o'rnatiladi.
Ikkinchi turdagi kameralar deb ataladi mobil kameralar, inspektorlar navbatchilikka chiqqanlarida beriladigan va bir joydan ikkinchi joyga osonlik bilan koʻchirilishi mumkin boʻlgan ushbu kameralar ştativ yordamida yoki patrul mashinasidan (ISKRA-1, SOKOL-M, BINAR, RADIUS, BERKUT, VIZIR) foydalaniladi. va boshqalar) ushbu kameralardan olingan ma'lumotlar ular yaqin joyda joylashgan inspektorning ishlaydigan kompyuteriga boradi va bu ma'lumotlar ma'muriy huquqbuzarliklarni ko'rib chiqish markazida ham takrorlanishi mumkin. Bunday radarlardan foydalanganda plastinka kerak emas.
Yo'l harakati politsiyasining videoyozuv bo'yicha qarori ustidan shikoyat qilmoqchi bo'lgan avtoulov egalari shuni yodda tutishlari kerakki, ma'muriy huquqbuzarlik sodir etilgan joyda 8.23 "Foto va video yozuv" raqamining yo'qligi ma'muriy javobgarlikdan ozod qiluvchi holat emas!
Va endi biz hamma narsani batafsil tahlil qilamiz.
Avtotransport haydovchilari va yo'l harakati politsiyasi inspektorlari o'rtasidagi munosabatlar uzoq vaqtdan beri g'ayrioddiy tarzda rivojlangan, bu ta'qiblar va soyalar bilan jangovar film stsenariysini eslatadi. Shu bilan birga, mard inspeksiya xodimlari yo‘l harakati qoidalarini buzgan jinoyatchi haydovchilarni qo‘lga olish maqsadida yo‘l chetidagi butalar orasida ustalik bilan niqoblanib, zukkolik mo‘jizalarini ko‘rsatmoqda, haydovchilar esa huquq-tartibot idoralari xodimlarining ovini tobora ko‘proq mahorat bilan buzishmoqda.
Har kuni yo'l harakati politsiyasi inspektorlarining arsenali yangi avlodning yanada ilg'or texnik vositalari - tezlikni o'lchash moslamalari bilan to'ldiriladi, ular mashhur radarlar deb ataladi. Biroq, taraqqiyot haydovchilar uchun to'xtamaydi. Ishlab chiqaruvchilar yo'l harakati qoidalarini buzganliklari uchun, xususan, ruxsat etilgan tezlikni oshirib yuborishda aybdor bo'lishni istamagan haydovchilarga g'ildirak orqasidagi odamni yo'l harakati politsiyasi inspektorlarining kameralari va radarlari uning transport vositasiga qiziqishi haqida ogohlantiruvchi detektorlarni taklif qilishadi. Qurilmalar politsiya tezlik o‘lchagichlari chiqaradigan to‘lqinlarni ushlab, haydovchini patrul posti ko‘rinishida yaqinlashib kelayotgan xavf haqida zudlik bilan xabardor qilish imkoniyatiga ega. Shunday qilib, haydovchi tegishli choralarni ko'rish va patrul inspektorlarining "pistirmasi" shaklida to'siq yo'lini xavfsiz bosib o'tishga ulgurdi.
To'g'ri radar detektorini (anti-radar) tanlash uchun siz hech bo'lmaganda bugungi kunda yo'l politsiyasi inspektorlari tomonidan qanday radar modellaridan foydalanishi haqida yuzaki tasavvurga ega bo'lishingiz kerak. Biz sizni yo'l harakati politsiyasi xodimlari bugungi kunda "sokin ov" ga olib boradigan qurilmalarning tavsifi bilan tanishishingizni taklif qilamiz.
Do'stlaringiz bilan baham: |
