Alkimyogar ( r o m a n ) Paulo Koelo

Alkimyogar

 

(

R O M A N

)  

Paulo Koelo 

 

library.ziyonet.uz/ 

 

«Tashvishlanma, Tangrim, men munosib emasmanki, Sen mening qavatimga 

qoʻshilsang. Biroq soʻzingni aytgin va mening xizmatkorim sogʻaygay». 

 

Alkimyogar otini niqtadi. 

— Yerdagi har bir odam, u nima bilanki mashgʻul boʻlmasin, dunyo tarixida yetakchi 

ahamiyatga ega vazifani ado etadi. Odatda odamlar hatto bu haqda bilishmaydi ham. 

 

Boʻzbola kuldi. Bir paytlar u hayotning mohiyati haqidagi muammolar choʻpon uchun bu 

qadar muhim boʻlishini xayoliga ham keltirmagandi. 

— Omon boʻl, — dedi Alkimyogar. 

— Omon boʻl, — dedi javoban boʻzbola. 

 

Ikki yarim soat otda Santyago sahro boʻylab yoʻl bosdi. Yoʻl boʻyi yuragining 

aytganlariga diqqat bilan quloq tutdi. Aynan yuragi unga xazina bekitilgan joyni 

koʻrsatishi kerak edi. 

 

«Xazina qaerda boʻlsa, sening yuraging ham oʻsha yerda», — degan unga Alkimyogar. 

 

Biroq yuragi boshqa narsa haqida gapirdi. Yuragi gʻurur bilan ikki marta koʻrgan tushini 

oʻngga aylantirish niyatida qoʻylarini tashlab safarga chiqqan choʻpon tarixini hikoya 

qildi. Oʻz Yoʻlini va uni yengib oʻtganlar — yangi yerlarni yoki goʻzallarni qidirib 

safarga otlanganlar va oʻz zamondoshlarining koʻrsatgan yoʻl-yoʻriqlariga, aqidalariga 

jur'at bilan qarshi bora olganlar, buyuk oʻzgarishlaru kitoblar haqida hikoya qilardi. 

 

Santyago barxanni yonbagʻirlab koʻtarilayotgan paytdagina yuragi shivirlab dedi: 

 

«Hushyor boʻl. Sen yigʻlab yuboradigan joyda men boʻlaman, demakki, sening xazinang 

ham oʻsha joyda boʻladi». 

 

Boʻzbola asta-sekin koʻtarildi. Yulduzlar sochilgan osmonda yana toʻlin oy koʻrindi — u 

sahro boʻylab bir oydan beri yoʻl yurayapti. Oy barxanni yoritdi va barxanlardan tushgan 

soyalar dengiz toʻlqinlariga oʻxshab tuyulardi, shunda Santyago Alkimyogar bilan 

xayrlashib, yuganni tashlab otini qoʻyib yuborgan kunni esladi. Oy sukutga choʻmgan 

sahroni va xazinani qidirayotganlar bosib oʻtgan yoʻlni yoritardi. 

 

Bir necha soniya oʻtib, tepaga koʻtarilganda uning yuragi jon-jahdi bilan ura boshladi. 

Roʻparasida, oy nurida va oppoq qumlar shu'lasida ehromlar qad rostlab turardi. 

 

Santyago tiz choʻkdi va yigʻlab yubordi. U Ollohga oʻz Taqdiriga ishonch uygʻotgani, 

uni Malkisidq bilan, billur Sotuvchi, angliyalik va Alkimyogar bilan duch keltirganiga 

shukronalar aytdi; muhimi, unga sahro ayoli bilan uchrashish nasib etdi, bu ayol esa sevgi 

hech qachon kishini Oʻz Yoʻlidan adashtirmasligiga uni ishontirdi. 

 

Mingyilliklar ehromlar yuksakligidan boʻzbolaga qarab turardi. Endi u, agar xohlasa, 

---