Alisher navoiy nomidagi toshkent davlat

Navoiy, jahondin vafo istama,

Tutub benavolig‘, navo istama!

Birovga jahondin yetishmas ano

Kim, ul tutsa oyini faqr-u fano...

 

(«S.I.», 533-bet.)

Bu xulosa «Xamsa»dagi boshqa qahrmonlar xulosasi bilan 

aynan mos kelishi barobarida muallif badiiy konsepsiyasining 

Sharq-islom adabiyoti, xususan, epik poeziyasi kontekstidagi 

ulkan muloqot (global disskurs)ning salmoqli va muhim qismi 

ekanini ko‘rsatadi. 

Bundan  chiqariladigan  xulosa  shuki,  Sharq-islom  tafak

­

kuridagi o‘lim u qadar katta fojia deb qaralmaydi. «Qutadg‘u 

bilig» muallifi aytmoqchi, tirik odam borki, albatta o‘ladi (asli-

da bu Qur’oni Karim oyatidan iqtibos: «Har bir tirik jon o‘lim 

sharobini totguvchidir». 3: 185). Muhimi o‘lim tomon qay ho

­

latda borishda. Boshqacha aytganda, dunyo maydonini qan

­

day xulosa bilan tark etishda.

---

84

85