Alisher Navoiy 1 library ziyonet uz

Mavlono Muhammad Noiniy — ahl kishidur. Tib ilmidin vuqufi bor. Nazmlardin 
muammo fanida koʻprak shuuri bor. Bu fan ustodlari ittifoq bila muammo ta’rifin 
mundoq qilibdurlarkim, «mavzun kalomdurkim, ishorat va imo bila andin ot hosil 
boʻlur» va ul debdurkim, «mavzuni kalom qaydi ta’rifda hojat emas va ishorat bila ham 
emasdur». Va misol muni debdurkim, birovning oti «Sadr» 
(63)
dur. Yana birov soʻrsakim, 
oting nedur? Ayt! Ul ilik koʻksiga qoʻysa, dalolat anga qilurkim, oti Sadr boʻl-gʻay. Va 
birov bir maxzan bir yerda dafn qildi va ustida bir zange sarnigun osti, daqiqtab’ nigun 
«zang» din «kanz»
(64)
 vujudin tahqiq qilurkim, hech qaysida ne kalomning daxli bor va ne 
nazmning». Ammo fan donolari bu taxayyulin bang xayolotigʻa haml qildilar. 
Mavlono Nur — soda va abdolvash kishidur. Bir majlisda anga aytildikim hukamo hissi 
shommani
(65)
 dimogʻning toʻrida ta’yin qilibdurlar. Bas bu e’tibor bila mashmumotni ikki 
qosh orasigʻa islasa kerakki, isi botroq ma’lum boʻlgʻay. Ul bu soʻzni ma’qulsinib, yaxshi 
islik ash’yoni ikki qosh orasigʻa qoʻyub, nafasin yuqori tortar erdi. Ammo xoli az tab’ 
emas. Bu matla’ aningdurkim: 
Turo nilufari pirohanu man monda hayronash 
Ki, sar bar mezanad xurshed har roʻz az girebonash
(66)
.