Akril kislotasi

Olinish usullari. 1. Birlamchi spirtlar oksidlanganda dastlab aldegid, so‘ngra kislota hosil bo‘ladi. Bunda uglerod atomlarining soni o‘zgarmaydi:

+(O)	O	+(O)	O
R CH 2 OHR C	H	R – C	OH
-H2 O

2. 
   Gemigaloidli uglevodorodlar, orto-efirlar, amidlar, kis-lota angidridlari va xlorangidridlari gidrolizlanishidan hosil bo‘ladi.
   

R –CCl ₃ 2 H ₂ O R COOH 3HCl

18. 
    C ( OCH ₃ )₃ 2H ₂ O R COOH 3CH ₃ OH R CONH ₂ H ₂ O R COOH NH₃
    

R COCl H ₂ O R COOH HCl

3. 
   Ikki asosli karbon kislotalarni qizdirib asetosirka efir asosida
   

sintez qilish orqali va yog‘-moylarni gidrolizlab olinadi.
Fizik xossalari. Karbon kislotalarning quyi vakillari odatdagi sharoitda o‘tkir hidli, suv bilan har qanday nisbatda aralasha-digan, sovitilganda oson kristallanadigan harakatchan suyuqliklardir. Molekulasidagi uglerod atomlari soni beshtadan to‘qqiztagacha bo‘lgan kislotalar (izomoy kislota ham) moysimon suyuqliklar bo‘lib, suvda yomon eriydi.
Yuqori molekular yog‘ kislotalar hidsiz, suvda erimaydigan qattiq moddalardir. Bir asosli to‘yingan karbon kislotalarning asosiy fizik xossalari 9-jadvalda keltirilgan. Karbon kislotalarning deyarli hammasi spirtda va efirda yaxshi eriydi.

Kislotalarning molekular massasi ortishi bilan qaynash tem-peraturasi ham ortadi, solishtirma massasi esa kamayadi. Normal tuzilishga ega bo‘lgan kislotalar tarmoqlangan kislotalarga qaraganda yuqori temperaturada qaynaydi. Masalan, valerian kislota 104

1-j a d v a l