Agrokimyoning ekologik muommolari

8-mavzu
Bakterial o’g’itlarning ekologiyaga ta’siri.
REJA.

1. 
   Bakterial o’g’itlarning turlari va ularning ahamiyati.
   
2. 
   Bakterial o’g’itlarning tuproq unumdorligi va ekologiyasiga ta’siri
   
3. 
   Bakterial o’g’itlarning ekin hosildorligi va mahsulot sifatiga ta’siri.
   

Tayanch tushunchalar: Bakterial o’g’it, bakteriya, zamburug’, aktinomiset, azotobakterin, fosforobakterin, rizotorfin, nitrogen, tuganak bakteriyalar, azot to’plovchi, erkin yashovchi, simbioz, AMB, silikat bakteriyalari, mikoriza, dukkakli ekinlar, tuproq, xossa, rejim, unumdorliq o’zlashtirish koeffisenti, azot, o’g’it, nitrat, mahsulot sifati, oqsil, hosildorlik.
Bakterial preparatlar
O’simliklarning me’yorida o’sib-rivojlanishi tup­roq mikroorganizm-larining faoliyati bilan chambarchas bog’likdir. Tuproq tarkibida juda ko’p va turli-tuman mikroorganizmlar uchraydi, ularning orasida o’simliklar uchun zarurlari va zararlilari mavjud.
Dehqonchilikda bakterial preparatlar tuproq mik­roorganizmlarining tarkibi va miqdorini ko’paytirish hamda ular faoliyatini kuchaytirish maqsadida qo’llaniladi. Ayrim hollarda darslik va adabiyotlarda «bakterial preparat» o’rniga «bakterial o’g’it» iborasini qo’llaydilar, bu noto’g’ri, albatta. Chunki, odatda o’g’it deganda, tarkibida bironta oziq elementini tutgan, bevosita tuproq unumdorligini oshiradigan moddalar tushuniladi. Bakterial preparatlar esa tirik organizmlar bo’lib, o’z tarkibida oziq moddalarni tutmaydi, lekin tuproqdagi zahira oziq moddalarni tezroq mineral holatga o’tkazadi va atmosfera azotining o’zlashtirilishida muhim rol o’ynaydi, shu bilan o’simliklarning oziqlanish sharoitlarini yaxshilashda ishtirok etadi. Eng keng tarqalgan bakterial prepa­ratlar jumlasiga nitragin, azotobakterin, fosfobak-terin, AMB-preparati va silikobakterinlarni kiritish mumkin.
Nitragin – juda faol tugunak bakteriyalarni tutgan bakterial preparat. Tuproqdagi tugunak bakteriyalar o’ziga xos xususiyatlarga ega bo’lib, har bir dukkak­li ekin o’ziga xos bakteriyaga ega. Masalan, ba’zi bakteriyalar bedaning iddizida tugunak hosil qilsa, ayrimlari faqat no’xatning, yana boshqalari esa faqatgina lyupinning ildiz tizimi bilan simbioz hayot kechiradi. Bunday o’ziga xoslik ayrim hollarda juda kichik doirada namoyon bo’ladi.
Tugunak bakteriyalarga xos yana bir xususiyat — viru-lentlikdir. Virulentlik yoki boshqacha aytganda virusga moyillik bakteriyalarning ildiz ichiga kirib, tugu­nak hosil qilishidir.
Faollik — tuganak bakteriyalarga xos uchinchi xusu­siyat. Tuganak bakteriyalarning faolligi deganda, at­mosfera azotini o’zlashtira olish xususiyati tushuniladi. Ushbu bakteriyalarning faqat faol shtammlarigina dukkakli ekinlarni atmosfera azoti bilan ta’minlay oladi. Dukkakli ekin ildiz tizimiga virulentlikka ega, lekin faol bo’lmagan bakteriyalar kiritilsa, tugunaklar hosil bo’ladi, ammo atmosfera azotining o’zlashtirilishi sodir bo’lmaydi.
Tuproqda kiritiladigan nitragindagi tugunak bak­teriyalar virulentligi avvaldan mavjud bo’lgan bakte­riyalar virulentligidan yuqori bo’lsagina o’simlik ildiziga ko’p miqdorda kiradi. Qadimdan sug’oriladigan, tuproqlarda avvaldan dukkakli yoki dukkakli don ekini yetishtirilayotgan bo’lsa, nitragin ishlatishga hojat qolmaydi. Lekin yangidan dukkakli ekin eqiladigan paykalga nitragin preparata ishlatilmasa, tugunak bakteriyalar hosil bo’lmaydi.
Nordon tuproqlarda tugunak bakteriyalar o’z faolligini juda tez yo’qotadi. Botqoq tuproqlarda tugunak bakteriyalar deyarli uchramaydi (bunday tuproqlarda har gal dukkakli ekin ekish oldidan nitragin ishlatish kerak). Nordon tuproqlarga oxak mahalliy, mineral (fosforli va kaliyli) va mikroo’g’itlar kiritilsa, bakteriyalarning virulentligi va faolligi oshadi. Azotli o’g’itlar bakteriyalarga salbiy ta’sir ko’rsatadi.
Tuproqlarda tugunak bakteriyalar soni va faolligini oshirishning eng samarali va ishonchli usuli — nitragin kiritishdir. Sanoat usulida va mahalliy sharoitlarda tayyorlanadigan nitragin farqlanadi. Zavodda tayyorlanadigan nitraginning bir shishasi (0,5 kg) bir ga maydondagi dukkakli ekinlarga yetadi. Ayni nitraginning saqlanish muddati — 9 oy. Harorat 0-10°S atrofida bo’lsa, nitragin uzoq vakt buzilmasdan saqlanadi. Preparat zax joyda saqlansa, mog’orlaydi. Mog’or zamburug’i nitragin uchun kuchli antagonist hisoblanadi. Nitraginni zaharli kimyoviy moddalarga yaqin joyda saqlash aslo mumkin emas, chunki bunday sharoitda bakteriyalar qirilib ketadi.
Nitragin tuproqda dukkakli ekin urug’iga aralashtirib, kiritiladi. Buning uchun mayda urug’larning har 10 kg ga, yirik urug’larning har 20 kg ga 500 ml suv sepiladi va tekis yuzaga bir tekisda yoyiladi. Ustiga kerakli miqdordagi nitragin sepiladi, belkurak yordamida yaxshilab aralashtiriladi, qurigandan keyin qoplarga joylab, dalaga jo’natiladi. Mazkur tadbirlar soya joyda amalga oshirilishi kerak, chunki Quyosh nuri ta’sirida bakteriyalar nobud bo’ladi. Nitragin eritmasiga 25-50 g molibdenli (Mo) mikroo’g’it qo’shib eritilsa, yanada yaxshi samara beradi. Agar urug’larni hasharotlarga qarshi dorilash darkor bo’lsa, avval dorilanadi, so’ngra nitragin bilan ishlanadi.
Nitraginni dukkakli ekin eqiladigan maydon tuprog’i bilan aralashtirish mumkin. Paykaldan 400-500 kg tuproq olinadi, unga nitragin qo’shib aralashti­riladi va 1 ga maydonga bir tekisda sochib chiqiladi.
Mahalliy nitragin esa bevosita xo’jalikning o’zida tayyorlanadi. Buning uchun ko’p yillik o’simliklarning kasallikka chalinmagan ildizlari hayotining ikkinchi yoki uchinchi yilida, bir yillik o’simliklarniki esa o’rimdan keyin yig’ib olinadi. Ildizlar yaxshilab yuviladi, yoyib 20-25° S haroratda soya joyda qo’g’itiladi va maydalab 1 mm teshikchali elakdan o’tkaziladi. Shu usudda tayyorlangan talqonning 1 g da 8-19 mln dona tuganak bakteriya bo’ladi. Mahalliy nitraginni 2 yil saqlash mumkin. 1 ga maydondagi dukkakli ekinlar uchun 100-300 g mahalliy nitragin ishlatiladi.
Azotobakterin. Azotobakterin — azotobakter (Azotobastyer chroosossit va Azotobastyer agile) tutuvchi preparatdir. Azotobakterlar — azotfiksasiyalovchilar toifasiga kirib, tuproqda erkin yashovchi aerob bakteriyalardan hisoblanadi.
Ular tugunak bakteriyalardan farq qilib, ildiz atrofida erkin yashaydi. Ildiz ajratmalari va ildizning chiriyotgan qoldiklari bilan oziqlanib, o’simliklarni azot bilan oziqlanishini yaxshilaydi.
Tuproqdagi va agar-agardagi azotobakterin farqlanadi. Tuproq azotobakterini don, poliz va texnikaviy ekinlarning urug’lari uchun 3 kg, kartoshka uchun 6-9 kg/ga miqdorida ishlatiladi. Urug’lar pol yoki brezentga yoyiladi: har 30-40 kg urug’ uchun bir l suv olib, kerakli miqdordagi azotobakterin bilan belkurak yordamida yaxshilab aralashtiriladi. Ishlov berilgan urug’lar 24 soat ichida ekilmasa, azotobakterin bilan qaytadan ishlanadi.
Agar-agarli azotobakterin solingan shishaga (0,5 l) 100-200 ml suv solib bir kecha-kunduz davomida chayqatib turiladi va eqiladigan kunning o’zida 1 ga yerga eqiladigan don ekinlari uchun 1 l, 1 ga yerga eqiladigan kartoshka uchun 10 l suvda eritiladi va aralashtirila­di. O’simliklarning ko’chatlariga ishlov berilganda 1 shisha azotobakterin 20 l suvda eritilib, unga ko’chatlarning ildizlari botirib olinadi.
Azotobakterin ham xuddi nitraginday quruq joyda, ancha salqin haroratlarda, kimyoviy moddalardan uzoqroqda saqlanishi kerak Saqlash muddati — 3 oy.
Fosfobakterin. Fosfobakterin — tuproqdagi fosforli birikma-larni minerallashtira oladigan (Vaktyeriit tegathyeriut rhosrhaticus) turkumiga mansub bakteriyalarni tutgan preparat. Mikroorganizmlar ishlov berilgan urug’lar bilan tuproqda tushib, ildizlarning atrofida yashaydi va organik birikmalar tarkibidagi fosforni o’simliklar oson o’zlashtiradigan mineral holatga o’tkazib beradi.
Fosfobakterin suyuq va quyuq holatda bo’lishi mum­kin. Suyuq Fosfobakterin shisha idishlarda chiqariladi. Bir ga maydonga ekish uchun mo’ljallangan donli ekin­lar urug’iga 50 ml, paxta, kartoshka va qandlavlagi urug’iga 100 ml Fosfobakterin eritmasi ishlatiladi. Preparat bochkada iliq suv yordamida eritiladi, undan 1 l olib, mayda urug’larning 50-70, yirik urug’larning 100-200 kg bilan aralashtiriladi va 20-25 sm qalinlikda yoyib qo’g’itiladi. Kuruq holatdagi fosfo-bakterindan 250 g/ga hisobida olib, suyultiriladi. Suyuqlikning 2,5-3,0 l bilan 200 kg urug’ namlanadi.
Fosfobakterinni organik moddaga boy tuproqlarga ishlatish yaxshi samara beradi. Gumus miqdori kam va shuningdeq nordon muhitli tuproqlarda undan olinadigan samara ancha past bo’ladi.
AMB (avtoxton mikroflora B) — tarkibida, oziq moddalarni o’simliklar oson o’zlashtiradigan shaklga o’tkazib beradigan faol bakteriyalar tutgan preparatdir. Preparat mo’tadil muhitli torf massasida yetishtiriladigan, nitrafikasiyalovchi va tuproqda er­kin yashab azot tushyuvchi bakteriyalarni, shuningdeq sellyuloza va fosfoorganik birikmalarni yemiruvchi mikroorganizmlar yig’indisidan iborat. Ayni prepa­rat hisobiga ekinlar hosildorligini sezilarli darajada oshirish mumkin.
Buning uchun yuqorida aytib o’tilgan mikroorganizm­lar va bakteriyalardan «ona preparat» tayyorlanadi. Ekishdan bir oylar chamasi oddiy nordon torf yoki torfli tuproqdan olib, uning bir t ga bir t oxaktosh yoki fosforit talqoni va bir kg AMB ona preparati qo’shiladi. Tayyorlangan massa belkurak yordamida yaxshi­lab aralashtiriladi va xona sharoitida uch xafta qoldiriladi va keyin 250-500 kg aralashma, bir ga may­donga bir tekisda sochib chiqiladi va izidan chizel yoki tirma yurgizilib, tuproq bilan aralashtiriladi. AMB samaradorligini o’rganish borasida ilmiy-tadqiqot ishlari kam o’tkazilgan shu bois bu bakterial preparat dehqonchilikda keng tarqalmagan.