Ҳадис ва Ҳаёт-09

«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам:
84

---

«Қачон бирингиз рўзадор ҳолида бўлса, беҳаё 
сўзларни гапирмасин ва жоҳиллик ҳам қилмасин. Агар 
биров у билан сўкишмоқчи ёки урушмоқчи бўлса, «мен 
рўзадорман, мен рўзадорман», десин», дедилар». 
Бешовлари ривоят қилганлар.
Шарҳ:
Худди шу маънодаги ҳадис олдин ҳам ўтган.
1234
kب/نلا ن ع ه نعو -

ن م ه ل س يل مئا ص /بر :لا ق 
نبا هاور .ره /سلا /لإ همايق نم هل سيل مئاق /برو عولا /لإ همايص
.مكالاو دحأو هجام
1234. Яна ўша кишидан ривоят қилинади: 
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: 
«Баъзи рўзадорлар борки, уларга рўзаси учун 
очликдан ўзга нарса бўлмас. Баъзи тунда бедор бўлган 
борки, уларга бедорлиги учун уйқусизликдан ўзга 
нарса бўлмас», дедилар». 
Ибн Можа, Аҳмад ва ал-ҳоким ривоят қилишган.
Шарҳ:
Баъзи бир кишилар рўзани тутиб олиб, тилини 
тиймай ёлғон гапирадилар, иғво, бўҳтон, ғийбат 
қиладилар, турли ёмон ишлардан ўзларини тиймайдилар. 
Ана шундай кишилар рўзанинг фойдасидан, савобидан 
маҳрум бўладилар. Уларга рўза тутишдан фақат оч 
қолганлиги қолади, холос. 
Шунинг учун ким рўзадан тўла манфаат олмоқчи, 
савобига тўлиқ эришмоқчи бўлса, ўзини таом ва шаробдан 
ташқари беҳуда, бўлмағур гап-сўз ва амаллардан тиймоғи 
лозим. 
Шунингдек, баъзи бир кишилар тунда таҳажжуд намоз 
ўқийдилар. Кейин эса, ўша ишлари билан мақтаниб, 
риёкорлик қиладилар, ёлғон гапириб, нолойиқ ишларга қўл 
85

---

урадилар. Ана ўшандай одамлар ҳам тунда бедор туриб 
қилган ибодатлари савобидан бебаҳра қолурлар.
Шунинг учун ҳар бир ибодатни иложи борича 
риёкорликдан қочиб қилмоғимиз керак.