Ҳадис ва Ҳаёт-09

فصنلا موي
ШАЪБОН ЯРИМИ КУНИ РЎЗАСИ
190

---

1319
kي لع ن ع -

kب/نلا ن ع 

ة ليل تنا ك اذإ :لا ق 
اهيف لزني لا /نإف اهراهن اوموصو اهليل اوموقف نابعش نم فصkنلا
هل رفغأف ل رفغتسم نم لأ :لوقيف اينgدلا ءاس لإ سم/شلا بورغل
ع لطي /تح اذ ك لأ اذ ك لأ هيفا عأف ى لتبم لأ هقزرأ ف <قزرت سم لأ
.هجام نبا هاور .رجفلا
1319. Али розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: 
«Қачон Шаъбон ярими кечаси бўлса, унинг 
кечасини бедор ўтказинглар, кундузининг рўзасини 
тутинглар. Чунки ўшанда Аллоҳ қуёш ботиши пайтида 
дунё осмонига тушади ва:
«Қани, истиғфор айтувчи борми? Мен унга ризқ 
берурман. Қани, балога учраган борми? Мен унга 
офият берурман. Фалончи қани, фистончи қани?» 
дейди. Токи, тонг отгунча шундоқ бўлади», дедилар». 
Ибн Можа ривоят қилган.
Шарҳ:
ҳазрати Алидек улуғ саҳобий бунчалик 
аҳамиятли гапни ўзларидан айтмайдилар. Албатта, бу 
ҳақда Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан бир 
нарса эшитганлар ва ўша эшитганларини ўз иборалари 
билан ифода этганлар. 
Ушбу ривоятга биноан, Шаъбон ойининг қоқ 
яримининг кечаси ҳам, кундузи ҳам улуғ ва баракот 
вақтлар эканлиги келиб чиқади. 
Шу сабабдан ҳам ҳазрати Али розияллоҳу анҳунинг 
тавсияларига биноан, кундузни рўза, кечасини бедорлик 
ибодати билан ўтказишга ҳаракат қилмоқ керак бўлади.
1320
/ب/نلا تدقف :تلاق اهنع لا يضر ةشئاع نع -

191

---

ءام /سلا لإ هسأر <عفار عيقبلاب وه اذإف هبلطأ تجرخف ةليل تاذ
:تلق هلوسرو كيلع لا فيي نأ يفات تنكأ ةشئاع اي :لاقف
ة ليل لز ني لا عت لا /نإ :لا قف كئا سن ض عب ت يتأ ك/نأ ت ننظ
رعش ددع نم رثكل رفغيف اينgدلا ءام/سلا لإ نابعش نم فصkنلا
.دحأو gيذمرkتلاو هجام نبا هاور .بلك منغ
1320. Оиша онамиз розияллоҳу анҳодан ривоят
қилинади: