Адимги даврлардан

- Констанций II вафотидан сўнг Юлиан яго­
на император бўлди. У христианликдан воз кечди ва мажу- 
сийликни тиклади. Шунинг учун Муртад лақабини олди.

---

374 
й и л
- муқадцас Амвросий Медиоланский Милан- 
нинг епископи бўлди.
375 
й и л
- хуннлар томонидан вестгот ва остготлар 
мағлубиятга учратилди. Вестготларнинг катта қисми Дунай 
дарёсини кечиб ўтишга мажбур бўлди.
375 
й и л
- хуннлар сардори Баламбер ўз қўшинлари 
билан Шимолий Қора денгиз бўйларини эгаллади.
378 
й и л
- Готлар Константинополь томон йўл олдилар.
3 7 8 й и л
- Адрионополь (ҳозирги Туркиянинг Эдирна) 
шаҳри яқинида Шарқий империя императори Валентнинг 
сараланган қўшини билан готлар ўртасида шиддатли жанг 
бўлиб ўтди. Бу жангда Валент ҳалок бўлди.
3 7 9 - 3 9 5
й и л л а р
- Феодосий императорлик килди. У 
готлар билан сулҳ тузиб, Иллирияни уларга берди.
3 8 1 й и л
- Константинополда бўлган иккинчи Веселен- 
ский собори (христианларнинг олий диний йиғилиши) ари- 
анчилик ҳақида охирги ҳукмини чиқарди. (Арианчилик таъ- 
лимотига Искандарияда руҳоний Ария томонидан 318 йилда 
асос солинган бўлиб, у христианликдаги оқимлардан бирини 
ташкил килган. Бу оқим Никея черкови томонидан биринчи 
Веселенский соборида рад килинган эди. Иккинчи соборда 
бу таълимот дахрийлик деб эълон қилинди.) Григорий Нази- 
онзик Константинополь патриархи деб эълон қилинди.
384 
й и л
- Рим епископи биринчи марта ўзини «папа» 
деб атади. Мукаддас Сириций 3 8 4 - 3 9 9 йилларда Рим па-