Adabiyoт uмuмiy o‘rтa тa’liм мakтablarining

Yodingizda tuting:
Onasining  qo‘lidan  tutib  bog‘chasiga  borayotgan  qizaloqdan 
tortib, uning kamolini tilab duo qilayotgan ko‘chadagi oqsoqolgacha 
– butun xalq bir tanu bir jon bu yurtda.
Shoirning  “Hayotning  har  lahzasi  go‘zal”  she’ri  xalqimiz 
ruhiyatidagi mana shu ajoyib yangilanishni birgina kun - erta tongdan 
quyosh botgunga qadar kuzatiladigan lavhalarda nihoyatda jonli aks 
ettiradi.
Masalan, siz bilan biz ko‘cha bo‘ylarida, xiyobonlarda deyarli har 
kun ko‘zimiz tushadigan gullarni mana bu tarzda ko‘rsatish - ifoda 
qilish faqat shoirning qo‘lidan keladi-da: 

---

241
Kelinchakdek bo‘lib orasta,
Gul salomdan ko‘taradi bosh.
Xalqimizning  qon-qoniga  yurtdoshlik,  vatandoshlik  tuyg‘usi 
singib ketgan. Dunyoning qay chetida bo‘lmasin, ikki o‘zbekistonlik 
ko‘rishib  qolsa,  har  ikkisining  yuragi  quvonchdan  yayrab  ketadi. 
Holbuki, bu odamlar oldin hech qachon ko‘rishmaganlar, bir-birlarini 
tanimaydi. Bir muddat diydorlashgach, keyin yana umrbod boshqa 
ko‘rishmaslar ham... 
Shoir mana shu tuyg‘uni xorijlarda emas, o‘z yurtida, har kungi 
oddiy hayotda ham yurakdan chuqur tuyadi va o‘quvchilarini ham 
shunday tuyg‘u bilan yashashga undaydi:
Duch keladi yuzlab chehralar,
Ko‘pin qaytib ko‘rmoqlik mahol.
Ular dilga yaqin naqadar,
Shuning o‘zi tuganmas iqbol.
Bu  she’rning  har  bandi  oxirida  takrorlanib  keladigan  misralar 
o‘quvchi  yodiga  bir  umr  muhrlanib  qolishining  sababi  esa,  ularda 
aks etgan shoir samimiyatidan, qalbidagi ezgulikdandir: “Hayotning 
har lahzasi go‘zal, Umrning har dami g‘animat…”