1)
me’da osti bezining o’tkir shishishi;
2)
steril pankreonekroz (yog’li yoki gemorragik);
3)
yiringli pankreonekroz.
Bunday turlarga bo’lish ma’lum darajada shartli hisoblanadi. Bitta
bemorning o’zini morfologik tekshirishda, aksariyat unda patologik
turlarining birga uchrashini, shuningdek o’tadigan formalarini kuzatish
mumkin. Me’da osti bezining o’tkir shishishi birmuncha ko’proq kuzatiladi
(bemorlarning 77-78 foizida). Steril va yiringli pankreonekroz bemorlarning
taxminan 10-12 foizida qayd qilinadi.
Xozirgi kunda o’tkir pankreatitni eng qulay tasnif V.I. Filin tomonidan
taklif qilingan. Bu tasnifga ko’ra o’tkir pankreatit klinik kechimida 4 davr
ajratiladi. Fermentativ davr kasallikning birinchi 5 kuniga to’g’ri keladi.
Reaktiv davr (kasallikning 6-14 kunlar) faqat destruktiv pankreatit rivojlangan
bemorlarda kuzatiladi. Kasallikning 3 haftasidan sekvestratsiya davri
boshlanadi. 20-24 kundan so’ng bemorlarda kasallikning yakunlanish davri
boshlanadi.
Me’da osti bezidagi o’choqlar o’lchamlariga nisbatan A.D. Tolstoy
(1999) o’tkir penkreatitni 5 turga bo’ladi: o’tkir shishli pankreatit (atsinar
xujayralar nekrozi); kichik o’choqli pankreonekroz (o’choqlar o’lchamlari 5
mm gacha); o’rta o’choqli pankreonekroz (o’choqlar o’lchamlari 5 mm dan
10 mm gacha); katta o’choqli pankreonekroz (o’choqlar o’lchamlari 10 mm
dan ko’p); total- subtotal pankreonekroz (me’da osti bezi total-subtotal
shikastlanishi).
Klinikasi. Kasallik aksariyat to’sh osti sohasida va chap qovurg’alar
ostida og’irlik sezgisi va biroz og’riq, kekirish, qorinning o’rta darajada dam
bo’lishi ko’rinishidagi dispeptik buzilishlar bilan xarakterlanadigan qisqa
prodromal davrdan (60-70%) keyin boshlanadi.
Og’riq o’tkir pankreatitning asosiy va doimiy simptom hisoblanadi.
Og’riq to’satdan paydo bo’ladi. O’z xarakteriga ko’ra og’riq juda kuchli,
simillagan, doimiy, kamroq vaqt mobaynida tutadi. Og’riq shu qadar kuchli
bo’ladiki, bemorlar ba’zan hushdan ketadi. Og’riq o’ng va chap qovurg’alar
ostida joylashishi mumkin, ko’pincha esa belbog’simon bo’lishi kuzatiladi va
elkalar ustiga, to’sh suyagi orqasiga o’tadi, buni yanglishib ba’zan miokard
infarkti deb hisoblaydilar. 85% hollarda bemor qayt qiladi (og’ir hollarda
qusuq tarkibiga qon aralashgan bo’ladi). Bemor qorni tobora shishib boradi,
ich kelmasligi hamda el chiqmasligi (qabziyat) kuzatiladi.
Bemor tanasining vaziyati - ko’pincha majburiy holatda, bemorlarning
ko’pchiligi yarim egilgan holatda bo’ladilar. Xastalikning boshlanishida,
bemorning tana harorati normal yoki subnormal bo’ladi. Tananing yuqori
harorati va isitma rivojlanib borayotgan yallig’lanish asoratlari uchun xos.
Teri va shilliq pardalarning ranggi oqargan, tsianotik tusda bo’lib, og’ir
intoksikatsiya jarayonidan dalolat beradi. Aksariyat hollarda sariqlik
kuzatilib, o’tning normal oqishining buzilishi va jigardagi og’ir toksik
holatdan dalolat beradi.
Bemorning tili quruq, kulrang qarash bilan qoplangan. Qorin bir tekis
ko’tarilgan, mushak himoyasi kuchsiz, qorinning yon bo’limlarida va kindik
atorofida tsianoz - Grey-Tyorner simptomi va Kullen simptomi qayd qilinadi.
O’tkir pankreatit uchun epigastral sohada va chap qovurg’alar ostida
og’riq bo’lishi ob’ektiv simptom hisoblanadi, u ko’pincha oldingi qorin
devori mushaklarining taranglashmasligi bilan o’tadi. Voskresenskiy
simptomi (epigastral sohada qorin aortasi pulsatsiyasining yo’qolishi)
bemorlarning uchdan bir qismida, Meyo-Robson simptomi (chap qovurg’a-
umurtqa bo’rchagida og’riq) esa, ularning yarmidan ko’prog’ida aniqlanadi.
Shyotkin- Blyumberg simptomi ko’pincha kuchsiz musbat, ichak
peristaltikasi shovqinlarining susayishi kuzatiladi. Perkussiyada qorin
bo’shlig’ida ozod suyuqlik aniqlanishi ehtimoli bor.
Kasallik boshlanishida bradikardiya bo’lib, tez orada taxikardiya bilan
almashinadi. Kasallikning og’ir formalari uchun tez pulsning ipsimon
xususiyatga ega bo’lishi xos bo’ladi. Arterial qon bosimini ko’pchilik
bemorlarda pasaygani kuzatiladi.
Parenximatoz a’zolarda distrofik o’zgarishlar rivojlanadi, ularning
funktsional holati buziladi. Bu o’zgarishlarni asosan giperenzimemiya,
mikrotsirkulyator buzilishlar va intoksikatsiya tashkil etadi. Buyrak
faoliyatida ayniqsa qattiq buzilishlar kuzatiladi. Bemorlarning 10-20% da
diurezning
oliguriyadan
anuriyagacha
o’zgarishi,
o’tkir
buyrak
etishmovchiligi rivojlanishi bilan namoyon bo’ladi.
Laboratoriya tekshiruvlarida o’tkir pankreatitda proteolitik fermentlar
ko’rsatkichining oshishi (arnilaza, tripsin, lipaza, transarninaza) xarakterli
hisoblanadi. Qonda va siydikda diastazaning miqdori harnisha ham
oshavermaydi. Arnilaza miqdorining birdaniga oshishi (512-1024 TB dan
ortiq) o’tkir pankreatitdan dalolat beradi, biroq arnilaza darajasining
normalligi bu kasallikni istisno qilmaydi. Bez katta o’zgarishlarga uchraganda
qonda va siydikda diastaza miqdori sezilarli o’zgarmaydi, ba’zan pasayadi.
Tripsinning miqdori ancha oshishi ham o’tkir pankreatit uchun patognomonik
belgidir. Chunki, bu kasallikda tripsin va uning ingibitorlari miqdori juda erta
oshadi, lipaza kontsentratsiyasining oshishi birmuncha kech muddatlarda
(kasallik boshlanishining 3-4-sutkalarida) sodir bo’ladi.
Giperglikemiya va glyukozuriya patologik jarayonga bezning orolsimon
apparatining tortilishi to’g’risida dalolat beradi. Gipokaltsiemiya o’tkir
pankreatitning destruktiv formalari uchun patognomonik holat bo’ladi. U
odatda kasallikning 4 va 10-kunlari orasida, ya’ni yog’ nekrozlari eng
rivojlangan davrda paydo bo’ladi. Kaltsiyning 4 mekv/l dan pasayib ketishi
prognoz jihatidan yomon belgi hisoblanadi.
Siydikda, me’da osti bezi fermentlari miqdori oshishidan tashqari, oqsil,
eritrotsitlar, tsilindrlar paydo bo’ladi. Og’ir hollarda buyrakning toksik-
infektsion zararlanishi o’tkir buyrak etishmovchiligiga olib keladi, bu
oliguriya yoki anuriya, qonda azotli shlaklar yig’ilishi yuzaga chiqadi.
Me’da osti bezi to’qimasi fermentlarini tekshirish muayyan diagnostik
aharniyatga ega. Elastaza fermenti aktivligi odatda Keller va Mandl bo’yicha
(1971), transarninaza aktivligi esa Bregmayer bo’yicha (1970) aniqlanadi.
Kasallikning xamma formalarida bu fermentlarning aktivlik darajasi nisbatan
yuqori bo’lishi aniqlangan. Sog’lom odamlar qonida elastaza va transarninaza
aktivligi aniqlanmaydi. O’tkir pankreatitli bemorlarda qonda elastaza aktivligi
minutiga 4,3 dan 5 l mkmol/min atrofida bo’ladi. Transarninaza aktivligi 2,29
dan 4,29 mkmol/min gacha o’zgarib turadi.
Qon zardobida to’qima fermentlaringing paydo bo’lishi me’da osti bezi
xujayralari destruktsiyasidan dalolat beradi va bir nomdagi patobiokimyoviy
sindrom tushunchasini tashkil qiladi.O’tkir pankreatitning asosiy asoratlari:
erta asoratlari - shok va o’tkir yurak etishmovchiligi, peritonit; bir muncha
kechki asoratlari - me’da osti bezi abstsessi, qorin pardasi orqasidagi
kletchatka flegmonasi, diafragma osti, ichaklararo, charvi xaltasi, arroziv qon
ketishlar, nekrozga uchragan to’qima ko’chishi, o’tkir buyrak etishmovchiligi.
Keyinchalik esa, me’da osti bezining soxta kistalari va oqmalari, ichak
oqmalari, qandli diabet kabilar paydo bo’lishi ehtimoli bo’ladi.
Differentsial diagnostikasi. O’tkir pankreatitni birinchi navbatda me’da
va o’n ikki barmoqli ichakning teshilgan yarasi bilan differentsial diagnostika
qilish kerak. Teshilgan yara uchun bemorning navqiron yoshi, anamnezida
yaraning bo’lishi, «xanjar bilan urgandek» og’riq, qusishning yo’qligi,
«taxtasimon» qorin kabi xos belgilar tafovutlashga yordam beradi. Perkussiya
qilganda jigar to’mtoqligining yo’qolishi va diafragma gumbazi ostida
rentgenologik tekshiruvda aniqlanadigan o’roqsimon ozod havo borligi xos
bo’ladi. O’tkir pankreatit odatda, o’t-tosh kasalligi bo’lgan va yog’ almashuvi
buzilgan yoshi ulg’aygan odamlarda ko’proq uchraydi. O’tkir pankreatit
uchun og’riqning belbog’simon bo’lishi, uning o’ziga xos irradiatsiyasi,
uzluksiz qayt qilish, «mushak himoyasi» simptomining aniqlanmasligi,
qorinning kepchishi, leykotsitoz, giperenzimemiya va diastazuriyalar xos
bo’ladi.
O’tkir xoletsistit va o’t sanchig’i xurujlari o’tkir pankreatit bilan bir
qator umumiy simptomlarga ega (to’satdan boshlanishi, o’tkir og’riq, og’riq
irradiatsiyasi, peristaltikaning susayishi va b.) Biroq, o’tkir xoletsistit uchun
og’riqning o’ng qovurg’alar ostida joylashuvi, mushak himoyasi simptomi
paypaslash vaqtida kattalashgan va og’riydigan o’t pufagi yoki o’ng
qovurg’alar ostida infiltrat aniqlanadi, qon va siydikda diastaza ko’rsatkichlari
normal. Ko’pincha o’tkir pankreatit o’t-tosh kasalligi zarnirida rivojlanadi
(xoletsistopankreatit).
O’tkir pankreatit bilan o’tkir mexanik ichak tutilishi orasida differentsial
diagnoz quyidagi belgilar asosida o’tkaziladi: o’tkir pankreatitda og’riq
doimiy bo’ladi va peristaltikaning susayishi yoki butunlay yo’qolishi bilan
o’tadi, og’riq qorinning yuqori va o’rta qismlarida bo’ladi. Aksincha,
ichakning o’tkir tutilib qolishida og’riqlar qorinning barcha joyida
to’lqinsimon bo’ladi; kasallikning dastlabki davrida peristaltika kuchli. Siydik
va qonda me’da osti bezi fermentlari miqdorining yuqoriligi o’tkir pankreatit
diagnozini tasdiqlaydi.
O’tkir appenditsit ham, ba’zan o’tkir pankreatit kabi, aksariyat epigastral
sohada og’riqdan boshlanadi. Biroq appenditsitda epigastral sohada og’riq
qisqa fursat bo’ladi, 3-4 soat o’tgach og’riq o’ng yonbosh sohasiga o’tadi,
qorin devorining taranglashuvi va rivojlanayotgan mahalliy peritonitning
boshqa simptomlari bilan birga uchraydi. Siydik va qondagi diastazani
tekshirish bu ikkala kasallik o’rtasida uzil-kesil differentsial diagnoz
o’tkazishga imkon beradi.
Diagnostikasi. O’tkir pankreatit diagnozini qo’yishda anamnez
ma’lumotlari (ko’p ovqat eyish va spirtli ichimlik ichish, shikastlar va
boshqalar), qorinning yuqori bo’limida ko’pincha og’ir aylanib tutadigan
kuchli og’riq, uning taxikardiya va arterial bosimning pasayishi bilan o’tishi
asos bo’lib xizmat qiladi. Peritonit rivojlangunga qadar qorin yumshoqligicha
qoladi, biroq ko’tarilgan bo’ladi, peristaltika bo’lmaydi. Ba’zan Meyo-
Robson simptomi musbat bo’ladi.
O’tkir pankreatitda laparoskopik tekshiruvlar bu kasallikni shoshilinch
diagnostika qilishning eng qimmatli usullaridan biri hisoblanadi. O’tkir
pankreatitda laparoskopiya o’tkir pankreatit formasini aniqlashda,
pankreonekrozning patobiokimyoviy
turini bilishda yordam beradi,
pankreatogen peritonit, qo’shilib keladigan kasalliklarni (destruktiv
xoletsistit) aniqlashga imkon beradi.
Laparoskopik
tekshirishga
ko’rsatmalar
quyidagicha:
klinik
manzaraning noaniqligi, pankreatit va qorin bo’shlig’ining boshqa o’tkir
kasalliklari o’rtasida differentsial diagnostika qilish zarurligidir. O’tkir
pankreatitning klinik belgilari aniq bo’lganda laparoskopiya kasallikning
formasini aniqlash va davo muolajalarini bajarish uchun qilinadi.
Laparoskopiyani qorin bo’shlig’ida operatsiya o’tkazilgan, shuningdek katta
ventral churralari bo’lgan bemorlarda qo’llanilishi mumkin emas.
So’nggi yillarda kompyuter tomografiya (KT) va ultratovush yordarnida
tekshirish eng ko’p axborot beradigan usullar bo’lib qoldi, ular me’da osti
bezi o’lchamlarini, strukturasining bir xil emasligini, patologik jarayon
darajasini aniqlab beradigan usullardan hisoblanadi (107, 108, 109-rasmlar).
O’tkir pankreatitning ultratovush tekshiruvida ko’rinishi.
Pankreonekroz natijasida rivojlangan me’da osti bezi mikroabstsesslari (KT).
Do'stlaringiz bilan baham: |