tu z ilm a sid a g i m a zk u r uch o m il-u n s u rn in g b iro rta sisiz a x lo q
tushunchasini tasaw ur qilib bo‘lmaydi. Boshqacha aytganda, axloqni
inson ko‘zi oldida gavdalantiruvchi axloqiy munosabatlarning his etish
va axloqiy anglash ishtirokisiz yuzaga chiqishi, ya’ni mavjud b o ‘lishi
mumkin emas. Bunday holat axloqiy hissiyotga ham,
axloqiy anglashga
ham taalluqli. Zero, tuzilmadagi bu uch unsur-omil bir-birisiz kamdan
kam mavjud bo‘ladi, doimo bir-birini taqozo qiladi.
Shu o'rinda «anglash» atamasiga to ‘xtalib o ‘tishga to ‘g‘ri keladi.
Odatda, falsafiy fanlarga doir adabiyotlarimizda «anglash» o‘rniga «ong»
istilohi qo'llab kelinadi: ilmiy ong, diniy ong, ijtimoiy ong, siyosiy ong,
estetik ong va h.k. Bizningcha, bu unchalik to ‘g‘ri emas, ruschadagi
«soznaniye» so‘zining yuzaki (kalka) taijimasi. M a’lumki, «soznaniye»
so‘zi ruschada ikki xil m a’noni: ong va anglash m a’nolarini bildiradi.
Gap shundaki, miya muayyan fiziologik yaxlitlik boMgani kabi, uning
asosiy faoliyati bo'lm ish ong aw alam bor insondagi hissiy-intellektual
y ax litlik ,
un i m ay d alab , y u q o rid ag id ek , o ‘nlab, h a tto y u zlab
«ongcha»larga b o ‘lish m an tiq an o ‘rinsiz, ikkinchidan, u narsa-
hodisalardan muxtor tarzda mavjud, faqat zarur sharoitda faoliyatga
kirishgandagina narsa-hodisaga m unosabatini, voqelikka aralashish
xususiyatini namoyon qiladi. Ana shu o ‘ziga xos bilish bilan bog‘liq
tahliliy faoliyatni biz anglash deb ataymiz va shu anglashning darajasiga
qarab, kishilar ongining yuksakligi yoki pastligi haqida fikr yuritamiz.
Zero, ong insonning o‘ziga o ‘xshash yakka yaxlitlik, uning faoliyati —
anglash esa har xil va ko‘pqirralidir. Muayyan narsa-hodisani bilish
jarayonida ongning aynan ana shu narsa-hodisaga mos qirrasigina ishga
tushadi, ongdan uzilib chiqib, alohida «ong shaklini» vujudga keltirmaydi.
Ongning anglashga m unosabati xuddi
olmos bilan uning qirralari
o ‘rtasidagi munosabatga o'xshaydi; yaxlit olmos bo‘lagining h ar bir
qirrasini alohida olmos deb atashim iz qanchalik m antiqqa to ‘g ‘ri
kelm asa, anglashni uzil-kesil ong tarzida taqdim etishim iz ham ,
bizningcha, shunchalik noo‘rin. Shunday qilib, inson o ‘ziga ato etilgan
yagona ongning turli qirralari bilan olamning turli tomonlarini, har xil
jihatlarini nurlantiradi, o ‘zida aks ettirib, tahlil etadi, xulosalar chiqaradi.
Natijada bir inson ongi bitta hodisani o ‘nlab, balki yuzlab rakursda
mushohada qilishi va anglashi mumkin. Ongning ana shunday faoliyat
turlaridan biri axloqiy anglashdir.
Endi axloqiy anglashning tuzilm adagi yetakchilik m avqeyiga,
to ‘g‘rirog‘i, asosiy unsur sifatidagi o'rniga kelsak, uni bu tarzda talqin
www.ziyouz.com kutubxonasi
etish, bizningcha, to ‘g‘ri emas. Vaholanki, sho‘rolar davrida va hozirdagi
rus
olim lari orasida, b a ’zi G ‘arbdagi zam onaviy axloqshunosiik
yo'nalishlarida ana shunday qarash hukm ron ekanini ko‘ramiz. Aslida
esa tuzilmada poydevor unsur sifatida axloqiy hissiyot yoki axloqiy his
etish namoyon bo'ladi. To‘g‘ri, juda ko‘p hollarda biror-bir axloqiy
qarorning amalga oshuvi uzoq yoki qisqa vaqt mobaynida o ‘sha qaror
oqibatlari to ‘g‘risida ongli ravishda xulosa chiqarishga, ulam i aw aldan
anglab yetishga urinish bilan bog‘liq b o ia d i, ya’ni biz o ‘z xatti-
harakatlarimizni axloqiy anglash elagidan o ‘tkazib, faoliyat ko ‘rsatamiz.
Lekin o ‘sha anglab amalga oshirilgan axloqiy qaror tubida, so‘zsiz,
axloqiy hissiyot yotadi. Demak, axloqiy his etish axloqiy anglash
uchun
material vazifasini o'taydi.
B a’zan esa o ‘sha «material» — hissiyotning o ‘zi axloqiy anglashni
chetlab o ‘tib, munosabat tarzida nam oyon bo‘ladi. Bunga insonning
favqulodda holatlardagi xatti-harakati misol bo‘la oladi. Deylik, yuqori
tezlikda ketayotgan avtomobil oldidan yo‘l o ‘rtasiga, koptokni quvib,
go‘dak chiqib qoldi. Haydovchi torm ozni bosish barobarida, shu zahoti
mashinasini keskin chetga buradi. Bola om on qoladi, haydovchi
jarohatlanadi, m ashina pachoq b o ‘ladi. Bu holatda haydovchining
go‘dakka nisbatan mehr-shafqati,
achinish hissi, inson bolasini oliy
qadriyat sifatida his qilishi muhim rol o ‘ynaydi. Haydovchi o ‘z xatti-
harakatini «oqilona qarorga» kelishi uchun «yetti o'lchab, bir kesib»
amalga oshirmaydi — ham ma narsa bir lahzada ro‘y beradi. Bunda ong
emas, oniy intuitsiya, o ‘z qavmdoshi hayotini asrashdek tabiiy-biologik
hissiyot — instinkt (tabiiyyat) hal qiladi, ya’ni mazkur hissiyot tom
m a’nodagi anglash darajasiga ko‘tarilib ulgurmasdanoq m unosabatga
aylanadi.
Xulosa qilib aytganda, bizning axloqiy hayotimiz, barcha axloqiy
tajribalarimiz, axloqiy faoliyatimiz ana shu uch omil asosida ro ‘yobga
chiqadi.
Axloqiy kodekslarimiz, m e’yorlarimiz va tam oyillarim iz ularga
asoslanadi. Lekin aldov, yolg‘on, soxtalik Va totalitar zug‘um hukmronlik
qilgan davrlarda yoki mamlakatlarda axloqiy hissiyot, axloqiy anglash,
axloqiy m u no sabatlar qabul etilgan kodekslar, m e ’y o rlar h am d a
tamoyillarga ko‘pincha to ‘g‘ri kelmaydi. Rasmiy axloqiy qonun-qoidalar
bilan haqiqiy axloqiy intilishlar orasida m a’naviy jarlik paydo boMadi.
Tilda bu qonun-qoidalar ko‘klarga ko‘tarilgani holda, dilda, ich-ichdan
ularga qarshilik hukm suradi. N atijada jam iyat uchun fojia b o ‘lgan
axloqiy so‘z bilan axloqiy faoliyatning alohida-alohida mavjudligi ro ‘y
www.ziyouz.com kutubxonasi
beradi. Buni sho‘rolar davridagi «Kommunizm quruvchisining axloqiy
kodeksi» bilan shu kodeksni hayotga tatbiq etishga yo‘naltirilgan
guruhlarning, «shu kodeks asosida yashayapmiz» degan odamlarning
poraxo‘rligida, tashmachiligida, xudbinligida, yolg'onchiligida ko‘rish
mumkin.
Bunday nomutanosiblik, o ‘rtadagi ma’naviy jarlikning kelib chiqishini
agar aniqlashtiradigan, ya’ni «maydalab» tahlil qiladigan bo‘lsak, u
maqsad bilan vositalar muammosiga borib taqaladi. «Hamma
baxtli
yashaydigan» «kommunistik jannat»ni go‘zal maqsad deb bilguvchilar
o ‘z maqsadlariga jamiyatning bir qismini qirib tashlash, ta ’qib etish,
aldov, zo‘rlik vositasida yetishishga urindilar. Odamlarni zo‘rlab baxtli
qilmoqchi bo'ldilar va muvaffaqiyatsizlikka uchradilar. Iflos, порок,
q on li vositalar, shubhasizki, har qanday pokiza m aqsadni ham
nopoklashtiradi, undan kishilaming ko‘nglini qoldiradi. Shu bois maqsad
va vositalar uyg‘unligi, sifat nuqtayi nazaridan mosligi jamiyat hayotida,
inson hayotida nihoyatda muhimdir.
Do'stlaringiz bilan baham: