Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

бәтләнмәк — қаҳр-ғазаб билан қарамоқ, ўкраймоқ: маңа бәтләнмә (Манғ.). бәтчүндүк — тили аччиқ (одам): ҳайалы дым бәтчүндүк əкəн(Хўж.).
бә : в (Бер., Манғ.) — бе (инкор, илтифотсизлик, танбеҳ билдирувчи ундов сўз): бә :в, шу ишти өлсәмәмэтмәсмән(Манғ.).
бә : вәк I (Тўртк., С. бий) чақалоқ.
бә : вәк II (Тўртк., С. бий) кўч. м. енгилтак, гўл, содда.
бевәтән I — эск. Хоразмга бошқа ердан келган (ёки зўрлик билан қул қилиб, асир этиб олиб келинган) шахс.
бевәтән II - эск. Хива хонига қарашли ерларни ижарага олиб ишлаган шахс, бегәнə­­­­-эваранинг боласининг боласи (энг охирги авлод).
бедәв (Тўртк., Бер., Қўнғ.) бедов от; бедәв қой (Тўртк., Бер.) —узун бўйли, қорни ингичка қўй; бедәв сыйыр (Қўнғ., Бер.) - касаллиги туфайли туғмайдиган сигир.
бедәвләт I (Тўртк., Бер) ~бийдǝвләт (Хўж., Манғ.) — ярамас, пасткаш.
бедәвлат ІІ (Тўртк., Бер.) ~бийдǝвләт (Хўж., Манғ.) — Хоразм аравасининг олд томонига (аравакаш ўтириши учун) кўйилган тахта.
белав/белбав (Бер.) ~белбав (Манғ.) ~белбѳв (Қўнғ.) ~белбув(Қ. чок) - белбоғ.
белаврув (Бер., Хўж., Манғ.) — мед. бел радикулити.
белбувар (Манғ., Хўж., Бер.) - бел, орқа бел.
белгəрдан (Хўж.) — белкурак билан ағдариладиган ер.
белдар (Хўж.) эск. қазувчи: белдар салығы — хон ариғини қазиш учун ҳар овулдан (маълум миқдорда) олинадиган қазувчи.
белсәнди (Хўж.) - эск. 1. амалдор; 2. ишчан, актив.
белсынды –этн. уйланиш тўйида, қиз уйига келган йигитлар олдида кўрпа тўшаб, «белим синди» деб ётган кампирга бериладиган совға (пул, кўйлак ва ҳ.).
бемә :н (Тўртк. с. бий) - жуда кўп: пахта бемә и көп болады (С. бий).
берги - қарз: мана бергиси бардағын, алғысы йоқ (Бер.).
бет I- томон, тараф бизәр беләргә м бир бар, көп нәрсәләр джазыбаласан (ж.тов).