Аба (Хўж.) – она: абам джоқ,иштə. Абай (Хўж.,Қўнғ.,Манғ) – дўқ,пўписа. Абақламақ

Танқан//танқа//танқан - мис ёки чўяндан ясалган идиш.
Танча (Бер.) - кичик тандир, ўчоқ.
Таназан (Ҳўж., Бер., Манғ.) - саҳар пайти.
ТансѳвирБермақ (Ҳўж., Манғ.) қ. бувсандирмақ.
Тап 1 (Манғ., Бер., Ҳўж., Қўнғ.)~ та:п (Тўртк., С. бий) - худди, айнан: тап қуйип қойғандай (Б. боз).
Тап 2 - 1. ер сурганда ҳосил бўлган қатор; 2. эгат, жўяк.
Тап 3 (Манғ.) - доғ: кѳйлѳкТәги тап кѳтмѳди.
Тап 4 (Манғ.) - тоблаш (отни пойгага тайёрлаш): ат чаппас - тап чабар.
Тапа-таластан (Бер., Тўртк.)~ тапа-тастан//таппа (Манғ., Ҳўж.) - қўққисдан, кутилмаганда, бирданига.
Таппат (Бер.) - дим, ҳавонинг дим бўлган пайти.
Тапсалмақ (Ҳўж., Қўнғ) - уруғ сѳпиладиган ѳрни кичик бўлакларга ажратмоқ: қавунға тап салдиқ (Қўнғ.).
Тапташамақ (Ҳўж., Қўнғ.) - камаймоқ: салма:н суви тап ташапти (Ҳўж.).
Тар//тарағач (Манғ., Бер.) - товуқлар тунайдиган хода, ёғоч.
Тарашман - пахса дѳворнинг лойини Тәкислаб, қириб туширувчи уста.
Тарип//тарп (Манғ., Бер.) - қўриқ (биринчи марта сурилиб суғорилган ер): бизерде тарип ер кебейди (Манғ.).
Тартиш (Манғ.) - эск. от кучини, араванинг мустаҳкамлигини синаш мусобақаси.
Тартма 1 - канал ёки ариқдан унинг чѳккасидаги ѳрларга сув олиб кѳладиган ариқча.
Тартма 2 (Тўртк., Бер., Қўнғ.) - ахта: тартма Тәкѳ.
Тартма 3 - галадон.
Тартмақ - чѳкмоқ: қўй бул ишлѳрди, бир чилим тартийқ (Ҳўж.).
Тас - сал: тас бомаса қолди касип кетжағ эди (Манғ.).
Тас-талақан//тас-талқан (Ҳўж., Манғ., Бер.) - тилка-пора, майда-майда, парча-парча; тас-талқан этмѳк - тор-мор қилмоқ.
Тас-тастан - аранг, зўрға, базўр: тас-тастан қалдим (~. чоқ).
Татрамақ (Тўртк., Бер., Манғ.) - сандирамоқ, валдирамоқ.
Тахта (Тўртк., Бер., Манғ.)~ тахта//тахтай (Ҳўж., Қўнғ.) - синф доскаси; тахтасийир (Манғ., Қўнғ.) - кам сутли, туғмайдиган сиғир.