А д а б и й портрет абдуғафур расулов озод шарафиддинов

тиб бераркан, ҳеч нарса демади. Диссерта- 
циямни варақлаяпману ҳушим ўзимдамас: 
деярли ҳамма бет чизиб-чизиб ташланган. 
«Бўлмайди», «Тўғримас», «Нега?» деган сўз- 
лар ҳукмдай янграйди қулоғим остида.
Муддат тугаган. Стипендия йўқ. Бугун бўл- 
маса, эртага ётоқдан ҳам чиқаришади. Ишониб 
жўнатишган эди. Оилам умид билан йўлимга 
кўз тикяпти. Нима қилиш керак?! Олти ой
* 
сурункасига ишладим. Ишладиммас, темам- 
га — поэзияга сингиб кетдим. Ҳамма нарсани 
унутдим. 
Ҳаётимдаги 
ўша кунларни сира
, 
унутмайман.
Ишим муҳокамадан ўтди. Устозим Корне- 
лий Люцианович:
— Дурустсиз-ку. Ҳимояга тайёрланинг,— 
деди мамнун жилмайиб...»
Филология 
фанлари 
кандидати 
бўлгач, 
Озод Шарафнддинов юзлаб мақолалар ёзди, 
ўнга яқин китоб чоп эттирди. Аммо ҳалигача 
у ҳамма нарсани унутиб, берилиб ишлаш ху- 
сусиятини йўқотгани йўқ. Аксинча, лоқайдлик 
билан ёзишни ёзиш демайди, шунчаки яратил-
3 - 1 6 1
33
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

ган мақола остига имзо чекишни ор деб била- 
ди. «Шунчаки, лоқайдлик билан ёзилган асар 
ўқувчининг нафрати бўлиб ёзувчнга қайта- 
ди»,— деган экан бир донишманд. Озод Шара 
фиддинов асарларидаги муҳим белгилардан 
яна бири ҳароратлилик, кўтаринки руҳ, ншонч 
бнлан фикр айтишдир. Бу хусуснят танқидчи 
услубинн белгилайди. Ойбекнинг илмий ма- 
қолалари ҳақида тўхтаб, О. Шарафиддиноь 
ёзган эди: «...ҳар бир мақолада кўзга кўрин- 
маган ҳолда авторнинг шахси мавжуд. Биз