A. A. Abduazizov tilshunoslik nazariyasiga

So‘zlaming  nutq  jarayonida  yoki  matnda  ishlatilish  o‘mi
 
kontekst  deb  ataladi.  So‘zlaming  ma’nosi  kontekst  yordamida
 
oydinlashadi.  Tildagi  barcha  birliklar  (fonema,  morfema,  so‘z,
 
so‘z  birikmasi,  gap)  umumlashtiruvchilik  xarakteriga  ega.
 
So‘zning mavhum tabiati  uning bir qancha  narsa,  hodisa va bel-
 
gilarga  tegishli  ekanligi  bilan  izohlanadi.
Biroq  so‘z  ma’lum  nutq  situatsiyasida  yoki  kontekstda
 
o‘zining  aniq  shaklida  namoyon  bo'ladi.  Har  bir  so‘zning
 
ma’nosi  uning  material  —  tovush  jihatdan  shakllanib,  ma’lum
 
ma’noni  ifodalashga  qaratilgan  odam  ongidagi  harakat  rivoj-
 
lanishining  natijasidir.
So‘z  ifoda  va  mazmun jihatlariga  ega  bo‘lib,  uning  alohida
 
ma’nolari  nutq  situatsiyasida  yoki  kontekstda  aniqroq  ochiladi.