8-mavzu: Badiiy nutq uslubi

Ikki narsa og’irdir ko’nglimga asti,

Ikki narsa uchun yo’q menda toqat:

Biri dushmanimning shodon qahqahasi

Biri do’st ko’zida yaltillagan yosh.

She’rdan ta’sirlangan G’afur G’ulom o’rnidan turib ketib: “Miltillagan” de, joyiga tushadi”, deydi.”¹

Darvoqye, she’rni G’afur G’ulom aytgandek “yaltillagan” so’zini “miltillagan” so’zi bilan almashtirib o’qisangiz, so’z o’z o’rniga tushganiga, nozik jilolanayotganiga shohid bo’lasiz.

Do’st ko’zidagi yosh yaltillganda-uning ahvoli nochorligi, og’irligini bildirmaydi, balki – uning “ahvoli yaxshiligini, nur taratayotganini bildiradi. “Yosh miltillganda” esa – uning ahvoli chatoqligini, og’ir azobda ekanligini, pirpirab arang yonib turganini bildiradi. Ana shundagina ma’no va mantiq o’zaro bog’lanadi, “do’stning yoshi” poetiklashadi, she’r – asarga aylanadi. Va kichkina bir aybini” ham yo’qotib, u yashashga, yaratishga kirishadi:

Ikki narsa og’irdir ko’nglimga asti,

Ikki narsa uchun yo’q menda bardosh:

Biri – dushmanimning shodon qahqahasi