yaxshilash, tuzatish ma’nolarini anglatadi.
126
Matnni tahrir qilish uchun dastlab u bilan yaxshilab tanishib, to‘lig‘icha
o‘qib chiqish, masalaning mohiyatini tushunib olish lozim. Birinchi o‘qishdanoq
tuzatishlar kiritishga shoshilish xatoliklarga olib kelishi, bu tuzatishlar muallif
muddaosini anglamasdan amalga oshirilgan bo‘lishi mumkin. Matn haqida
tasavvurga ega bo‘lingandan keyin, matn til jihatdan tahrir qilinadi. Bunda
so‘zlarning imlosi ham, tinish belgilari ham, uslubiy kamchiliklar ham e’tibordan
chetda qoldirilmaydi. Mana shu tuzatishlar jarayonida asosiy matndagi ba’zi
o‘rinlar kengaytirilishi, olib tashlanishi, o‘zgartirilishi mumkin.
Tahrir usulida asosiy e’tibor matn talqin (variant)larini qiyoslashga
qaratiladi. Bunda, ya’ni qiyoslash jarayonida, tabiiyki, tuzatishlar kiritiladi,
natijada matnning ikki talqini yuzaga keladi: birinchisi, muvaffaqiyatsiz chiqqani
bo‘lsa, ikkinchisi tuzatilgan namunasi. Axborot texnologiyalari rivojlanayotgan
hozirgi vaqtda matnni qiyoslash usulida yangi qadam tashlandi. Bunga
muharrirning mehnati zamonaviy texnika vositalari bilan ta’minlanganligi sabab
bo‘ldi. Muharrir matn talqinlarini qiyoslash uchun, ularni bir vaqtda displey
ekraniga chaqirish imkoniga ega bo‘ldi. Bunday qiyoslash ham qulay. Chunki ikki
qiyoslanuvchi talqin muharrir ko‘z o‘ngida yaqqol namoyon bo‘ladi va qulaylik
tug‘diradi.
Biror so‘z yoki biror iboraning ma’nosi haqida fikr bildirishda uning turli
muqobillari bilan izohlash mumkin. Tilshunoslik tajribasi shuni ko‘rsatadiki,
“pishib yetilmagan” so‘zlarni ikkinchisi, ya’ni maqbul varianti bilan almashtirib
yoki o‘rnini, ifodasini o‘zgartirib erkin birikmaga kirishida ma’naviy farqlanishini
kuzatish zarur.
Muharrir matn bilan tanishar ekan, u haqiqiy mutaxassis, bilimdon sifatida
namoyon bo‘lishi kerak. Tafsilotlarga chuqur va keng qamrovli nazar tashlay
olganlargina ishining haqiqiy ustasi sifatida muharrirlikni kasb qilib olgan
«hunarmand»lardan farq qiladi. O‘z ishining haqiqiy bilimdonigina arzimasdek
tuyulgan g‘ayriodatiy narsada ham katta ma’no ko‘radi, zero uni chuqur tushunadi.
Muharrir mutolaasi ko‘p jihatdan ilmiy mutolaaga o‘xshab ko‘rinadi. Har ikkala
127
o‘qishda ham tushunarsiz bo‘lgan hech narsa qolmasligi lozim. Bunda tushunarsiz
ifoda qolmasligidan tashqari, matndagi murakkab bandlarni chuqur mulohaza qilib
ko‘rish, mazkur mavzu bo‘yicha adabiyotlar bilan tanishish shart. Lekin shuni
unutmaslik kerakki, bunday vaziyatda to‘la aynanlikka erishish amrimahol.
Mohirona amalga oshirilgan tuzatishlar matnning yaxlitligi va mazmuniy
uyg‘unligiga putur yetkazmaydi. Aksincha, uning tuzilishidagi ayrim nuqsonlarni
istisno etadi, muallif fikrini, g‘oyasini oydinlashtiradi. Muharrirlik
faoliyati
andozaviylikni mutlaqo rad etadi. Zero, tuzatishning har qanday matnga nisbatan
qo‘llash mumkin bo‘lgan qolipi yo‘q. Muharrir tuzatish usulini o‘zi tanlash
huquqiga ega, lekin bu usul to‘g‘ri, asoslangan bo‘lishi lozim, Shuningdek, uni
to‘g‘ri qo‘llay bilishi ham kerak.
Musahhih va muharrir o‘qishidagi maqsad alohida, boshqa-boshqadir.
Musahhih chop etishga tayyorlangan matnni o‘qish jarayonida uning tahrirdan
chiqqan, muallif bilan kelishilgan va tasdiqlangan matniga to‘la mos ekanligiga
erishadi. Matnni imloviy, tinish belgilari bilan bog‘liq xatolardan holi qiladi.
Ensiklopedik asar matnidagi qisqartmalar va havolalarni bir xildaligi va aniqligini
ta’minlaydi. Izohlar matndagi ko‘rsatkichlarga mosligi va hokazolarni to‘g‘riligini
tekshiradi, shuningdek, zarur tuzatishlarni amalga oshiradi.
Muharrirning o‘qib tuzatishidan maqsadi matnni sidirg‘a o‘qishdan iborat.
Muharrir bu tur o‘qishni amalga oshirganda uning mazmuni, tuzilishi
(kompozitsiyasi)dagi, shuningdek, uslubiy xatolarni aniqlaydi. O‘qish jarayonida
muharrir geografik nomlar, shaxslar ismi va familiyalari, taxalluslari bir xil
berilishi, iqtiboslar, raqamlar, sanalar aniq bo‘lishiga e’tibor qaratadi, uzunlik,
miqdor o‘lchamlarining o‘rinliligi va to‘g‘riligini tekshiradi. Shuningdek,
sarlavhalarning matn bilan uyg‘unligi, mosligini; tasvirlar osti yozuvlarining rasm,
chizmaga mosligini tekshirish ham uning vazifasiga kiradi.
Tahrir uslubiyatida tuzatishning to‘rt turi farqlanadi. Bular quyidagilar:
a) o‘qib tuzatish; b) qisqartirib tuzatish;
s) ishlov berib tuzatish; d) o‘zgartirib tuzatish.
128
Ayrim hollarda bunday o‘qish tahririyatning malakali va tajribali
mutaxassisiga topshiriladi, lekin u materialni tayyorlagan muharrirning zinhor
o‘rnini bosa olmaydi. Uning vazifasi matndagi kamchiliklarni aniqlash, ko‘rsatish,
tuzatish emas. Ammo, tabiiyki, aniq ko‘rinib turgan punktuatsion, grammatik,
imloviy xatoliklar bundan istisno. Shuning uchun bunday o‘quvchining malakasi
juda yuqori bo‘lgan taqdirda ham mazkur jarayonda yetakchi muharrir ishtirok
etadi va muammolarni hal qiladi.
Matnda qisqartirib tuzatishlarni amalga oshirishdan maqsad, avvalo, matn
hajmini kichraytirish va shu yo‘l bilan uni maqbul o‘lchamga keltirish, qolaversa,
ortiqchaliklardan holi qilishdir. Qisqartirib tuzatishining o‘qib tuzatishdan farqi
shundaki, bunda matnga bevosita qo‘l uriladi. Shunga ko‘ra, muharrir matnning
mazmuniy va sintaktik qurilishini hisobga olishi lozim.
Manbadan olinayotgan ko‘chirmalar hech bir o‘zgarishsiz, qo‘shtirnoq ichida
keltirilishi va manbasi aniq ko‘rsatilishi shart. Matnda, ayniqsa, rasmiy matnlarda
kishilarning ismi-familiyasini, lavozimlarini, tashkilot, muassasalar nomlarini,
Matnni qisqartirish quyidagi yo‘llar bilan amalga oshiriladi:
- matnning asosiy fikrini ifodalovchi gaplarni ajrata olish;
- gaplardagi uyushiq va ajratilgan bo‘laklarni, kiritma va ilova qurilmalarni
qisqartirish, qo‘shimcha fikr ifodalovchi gaplarini, sintaktik parallellar va takrorlarni
qisqartirish;
- birikmalarni ma’nodosh so‘zlarga, sodda yoyiq gaplarni yig‘iq gaplarga,
qo‘shma gaplarni sodda gaplarga, ko‘chirma gaplarni o‘zlashtirma gaplarga
aylantirish;
- matnni qisqa mazmunli tarkibiy qismlarga ajratish;
- birikmalarni va boshqa tasviriy ifodalarni sodda va ixcham shaklga
keltirish.
129
geografik joy nomlarini yozishda har xillikka yo‘l qo‘yib bo‘lmaydi. Shartli
qisqartmalar ham o‘zbek tili lug‘atlarida keltirilgan tarzda amalga oshirilishi to‘g‘ri
bo‘ladi.
Umuman, bu kabi holatlarni yozish va tahrir qilishda ma’lum me’yorga
keltirilgan,
ko‘pchilikka
ma’qul
bo‘lib,
tilda
qonun-qoidalar
bilan
mustahkamlangan variantlardan foydalanish lozim.
Matnni kengaytirish quyidagi yo‘l va vositalar bilan amalga oshiriladi:
- matnning asosiy g‘oyasini ifodalovchi tayanch so‘z yoki gapni aniqlash va
shunga bog‘liq holda o‘z mustaqil, ijodiy fikrini ifodalovchi gap qo‘shish;
- matn mazmunini maqol, matal, hikmatlar bilan boyitish, dalillar bilan
asoslash;
- gapni uyushiq bo‘laklar, kiritmalar, ajratilgan bo‘laklar hisobiga
kengaytirish;
- so‘z va birikmalarni ma’nodoshlari – tasviriy ifodalar, frazeologik iboralar
va boshqa badiiy tasvir vositalari bilan almashtirish;
- sodda gapni qo‘shma gapga, qo‘shma gapni alohida sodda gaplarga
ajratish;
- matnning kirish, xulosa qismlarini qarashlar, mulohazalar, ilovalar bilan
to‘ldirish.
Tahrir jarayonida ishlatiladigan umumiy texnik qoidalar quyidagilar:
- bitta harfni olib talash (xato – xat, ziyrak- zirak);
Do'stlaringiz bilan baham: |