26 та олтин қоида

АМАЛИЙ МАШҚЛАР:
Бугундан эътиборан мен муаммоларни ҳал этиш кўникмамни такомиллаштира бошлайман. Бу йўлда қуйидагиларга амал қиламан:
1. Муаммо пайдо бўлиши биланоқ, уни ҳал этишга диққатимни жамлайман ва муаммони ҳал этишга йўналтирилган олти қоидани ўқиб чиқаман.
2. Мен ушбу муаммога дуч келган ягона инсон эмаслигимни англайман. Мен шундай ҳолатларни енгиб ўтган инсонларнинг тажрибасидан фойдаланаман.
3. Мен бош муаммо менинг муаммога бўлган муносабатимда эканлигини тушунаман. Шунинг учун доим ўзимга қуйидаги саволни бераман: “Ушбу муаммодан қандай фойда олиш мумкин?”
4. Мен муаммолар ўсишимга ёрдам беришини биламан, шу сабабли улардан қочмайман. Ҳар дафъа муаммони ҳал этар эканман, ўзим учун янги синов ахтараман. Мен учун муаммоларни ҳал этиш ўзига хос спорт тури бўлиб қолади.

FОЛИБЛАР ҚОНУНИ. 16-ҚОНУН. ЎЗИНГИЗГА ЎЗИНГИЗ БОШЛИҚ ВА БЎЙСУНУВЧИ БЎЛИНГ

Ральф “мавсумий” ишчи эди. Ишлар яхши кетаётганда у шижоаткорлик мўъжизаларини кўрсатарди. Ишда турғунлик юз берса у яхши кунларни кутиб, ҳеч иш қилмай қўярди.
Бу туришда Ральф ҳеч нарсага эриша олмаслигини устози биларди. Ёш йигит ўз иқтидорини ўлдираётганини кузатиб туришга чидай олмабди. Бир чашка қаҳва устида нав батдаги учрашувда у Ральфга сабоқ беришга қа рор қилибди.
У янги дамланган қаҳва чойнагини олиб, ундаги қаҳвани полга тўка бошлабди. Ральф қичқириб юборибди. У устозим хаёлга берилиб, чашкани қўйишни унутиб қўйган, деган хулосага келибди, бироқ устози бамайлихотир ишида давом этибди. Қайноқ қаҳва ҳар томонга сачрабди. Ральф ҳеч вақони тушунмасдан полда пайдо бўлган қаҳва кўлмагига безрайганча тикилиб қолибди.
Устози эса ўз хатти-ҳаракатларига изоҳ берибди: “Қаҳва сенинг иқтидорингни билдиради. Чашканинг йўқлиги эса сенда интизом йўқлигини. Иқтидорингни интизом билан боғламас экансан, сен ўз қобилиятингни шунчаки кўкка совурасан. Интизомсиз инсон чин маънода яшай олмайди”.
* * *
Бу бобда ҳар бир инсоннинг профессионал фаолияти давомида учрайдиган муҳим масалалар ҳақида ҳикоя қилинади. Бу муваффақиятга эришиш учун энг ҳал қилувчи йўналиш бўлиши ҳам эҳтимолдан ҳоли эмас. Гап асосан хусусий тадбиркорлар устида боради, бироқ, айтиладиганларнинг ҳам маси ёлланиб ишловчиларга ҳам баробар тегишлидир. Илтимос, ҳар бир инсон алал-оқибат ўзи учун меҳнат қилишини унутманг. Шу нуқтаи назардар, ҳар биримиз хусусий тадбиркормиз.