20 kunda ota-onalarga ilhomlantiruvchi tavsiyalar

Yosh onalarga yagona tavsiya berolsam, bu nima bo’lardi?

Men nisbatan erta turmushga chiqdim va oila qurdim. Keling, buni shunday aytaylik -

ko’pchilik o’rtoqlarim turmush qurganlarida - mening ikki yoki uchta farzandim bor edi.

Bu yerda maqtanadigan hech narsa yo’q, chunki bularning hech biri rejalashtirilmagan

edi.

 

Har ne sabablar bo’lsa bo’lsin, bu shundoq sodir bo’lgandi (karyeraga intilgan qiz bo’lib

ulg’aydim,  va  har  doim  "karyera  qilganimdan  so’nggina  oila  quraman"  derdim.  Eh,

qizaloq, o’sha kunlar ham o’tib ketibdi. Xozir kulib eslayman).

 

O’rtoqlarim  birinchi  farzandli  bo’lganida  mendan  eng  ko’p  so’rashadigani:  "Onalik

tajribasi  ko’proq  inson  sifatida  menga  tavsiya  qiladigan  narsang  nima?"  degan  savol

bo’lardi.  Bu  savol  meni  qiynab  qo’yardi,  nima  deyishni  bilmasligimdan  emas,  balki

aytadigan gaplarim juda ko’p va ularni bir so’z bilan ifodalay olmasligimdan.

 

Kamida besh yil tajribalik ona bo’lsangiz, hamda sizdan so’rasam: Ilk marta ona bo’lgan

ayolga yagona beradigan tavsiyangiz nima bo’lardi? Yillar o’tib, nihoyat bir jumla bilan

aytishim  mumkin  bo’lgan  javobni  topganimga  ishonaman.  Xatto,  balki  bir  so’z.

Barchamiz biz ona o’laroq qilishimiz kerak bo’lgan narsa - ularni seving. Ha, shunday,

aziz singlim, siz faqatgina ularni seving.

 

Sevgingizga  eng  oz  haqli  bo’lgan  paytlarida  ham  ularni  seva  biling.  Ularni  hech  bir

shartlarsiz sevish bu - ular kaltaklashingiz, oh-vohingiz, dars berishingiz, baqirishingiz

va shikoyat qilishingizga haqli deb hisoblagan paytlaringizda seva bilishingizdir.

 

Men  sizning  farzandingiz  supermarketda  baqirib-chaqirayotgan  lahzalar  haqida

gapiryapman;  bog’cha  yoshidagi  bolangiz  bog’chasidan  bir  quti  rangli  qalamlar  olib

kelganida(sovg’a sifatida berilmaganini bilasiz); qachonki o’g’lingiz xonasidan zajigalka

va  gugurt  topib  olsangiz;  qachonki  qizingiz  matematika  darsida  yig’lagan  paytlarda;

qachonki  siz  “Bu  narsadan  qo’rqish  tentaklik!"  yoki  "Bor-yo’g’i  shu  narsaga  yig’lash  -

ahmoqlik!" deydigan narsalaringizdan qo’rqib, yig’lagan paytlari haqida aytyapman.

 

O’sha  daqiqalarda  aksaryatimiz  shoshib  "Yaramas  qiz!"  yoki  "Yomon  bola!"-  deyishga

tushamiz.  Men,  shaxsan,  bolalikdagi  xatti-harakatlarimni  unutgandekman.  Men,  bir

bolakay o’laroq, ota-onamga ko’rsatgan kunlarimni esdan chiqargan ko’rinaman?! Ota-

onamni qiyinchilikka va og’ir kunlarga qo’ygan paytlarim albatta bo’lgan bo’lishi kerak.