1Kompitensiyaviy yondashuv

O’quvchilarning faollik darajasiga ko’ra farqlanuvchi metodlar, o’quvchilarning mustaqil ishlari
Faollashtiruvchi (interfaol) darslar.
O’qituvchi boshchiligada bajariladigan o’quvchilarning mustaqil ishlari o’quvchilarning umumiy rivojlanishlariga yo’naltirilganligini yana bir karra ta’kidlaydi.
Didaktik adabiyotlarda mustaqil ish tushunchasini har xil ta’riflanadi.
Mustaqil ishlar quyidagilarga ko’ra o’zaro farq qilinadi:
a) didaktik maqsadlar bo’yicha: o’quvchilarni yangi materialni qabul qilishga (idrok qilishga) tayyorlashga, yangi bilimlarni o’zlashtirishga, mustahkamlashga, ilgari o’tilgan materialni takrorlashga yo’naltirilgan bo’lishi mumkin;
b) o’quvchilar mustaqil ishlayotgan material bo’yicha: darslik bilan, didaktik material ustida, bosma asosli daftar ustida ishlash va hokazo;
d) o’quvchilardan talab qilinadigan faoliyat xarakteri bo’yicha: bu nuqtayi nazardan bajariladigan ishlarni berilgan namuna, qoida bo’yicha va hokazo bir-biridan farq qilinadi;
O’quvchi maxsus topshiriq ustida ishlaydi. Matematikadan deyarli har bir darsda 2–3 ta qisqa vaqtli mustaqil ish o’tkazish maqsadga muvofiq yekanligini ta’kidlab o’tamiz.
IV. O’quvchilarni mustaqil faolliklari darajasiga ko’ra klassifikasiyalanuvchi metodlar
1. Izohli-illyustrativ metod. Yangi axborotlarni ilgari o’zlashtirilgan axborotlar bilan taqqoslashadi va yeslab qolishadi.
2. Reproduktiv metod. Reproduktiv metodning asosiy belgisi faoliyat usulini tiklash va o’qituvchining topshiriqlari bo’yicha takrorlashdan iborat. Bu metod yordamida o’quvchilarda malaka va ko’nikmalar tarkib topadi.
3. Bilimlarni muammoli bayon qilish.
Izlanishlarni olib borishga o’rgatadi.
4. Qisman izlanish yoki yevristik metod.
O’qitishning tadqiqot metodi.
Masalan, 1-sinf o’quvchilarida sonni yig’indiga qo’shish uquvini shakllantirish metodikasini qaraylik. O’quvchilarga ushbu tengliklarni namoyish yetuvchi rasmlar ko’rsatiladi:
a + (b + c) = d, (a +b) + c = d, (a + c) + b = d
Bu ko’rinish bo’yicha masalalar tuziladi va o’quvchilar ularni narsalar vositasida yechadilar. Yechimni analitik ifodalab, o’quvchilar sonni yig’indiga qo’shish qoidasiga keladilar.
To’g’ri to’rtburchak haqida tasavvur hosil qilishda o’quvchilarga (1-sinf) orasida to’g’ri to’rtburchak bo’lgan to’rtburchaklar to’plami (qolgan to’rtburchaklarning burchaklari tengmasligi yaqqol ko’rinib turadi) ko’rsatiladi. Mazkur shakllarning xususiyatlarini tahlil yetib, o’quvchilar, bu to’rtbur-chakdan biri alohidadir degan xulosaga keladilar: uning barcha burchaklari teng va to’g’ri burchaklardir. To’rtburchaklarning bu turiga kam ye’tibor beriladi, ularning xarakteristika xossasi yeslab qolinadi.
Mutlaqo turli o’quv maqsadlari uchun foydalanilgan bu usullardagi umumiylikni payqash oson. O’qituvchi birinchi holda ham, ikkinchi holda ham o’quvchilarga elementlari puxta tanlangan biror to’plamlarni ko’rsatadi. Elementlarni muvaffaqiyatli tanlash o’quv materialini o’zlashtirish sur’atini tezlashtiradi. Dastlabki to’plamlardagi elementlar sonini orttirish, ularni rang-barang qilish bilan (masalalarni mazmuni bo’yicha, to’rtburchaklarni, masalan, rangi bo’yicha), o’qituvchi o’quv materialini yanada sifatliroq o’zlashtirilishini ta’minlashi mumkin. o’quvchilarning ishi o’qituvchi tayyorlagan didaktik materiallarni kuzatish va tahlil qilishdan iborat bo’ladi. O’qitishda bunday didaktik yo’llardan doimo foydalanish matematik bilimlarni egallashda o’quvchilarning mustaqil ishtiroki ulushining ortishiga yordam bera olmaydi. Ular hyech qachon, obyektlar to’plamini tadqiq qilish uchun asosiy narsani o’qituvchi qilganidek, ajaratib ola bilmaydilar (chunki o’qituvchi bu to’plamni o’rganilayotgan obyektlarning xarakteristik xossalarini bila turib tuzadi).
Endi matematik bilimlarni mustaqil olishga, ya’ni matematik faoliyatni amalga oshirishga o’quvchilarni o’rgatishga maxsus yo’naltirilgan metodik yo’llarni ko’rib chiqaylik. Matematika o’qitish metodikasi bunday faoliyatning uch jihati ajaratiladi: empirik materialni matematikalashtirishga (EMM), matematik materialni mantiqiy tashkil etish (MMMTE), matematik nazariyani qo’llash (MNQ). Boshlang’ich sinf o’quvchilari biror darajada mantiqiy vositalarga ham ega yemaslar va ularning matematik bilimlari nazariy xarakterda yemas, shu sababli ularni matematik faoliyatga o’rgatish masalasi biror darajada faqat EMM ga nisbatan va mutlaqo oz darajada MMMTE ga nisbatan hal yetilishi mumkin.
O’quvchilarni EMM ga o’rgatish yo’llari mohiyati quyidagidan iborat:
1. O’quvchilarning ma’lum xossaga ega bo’lgan real obyektlar, holatlarni izlashga yo’naltirilgan ishlari tashkil yetiladi, bunda bu xossa real obyekt, holat ko’rinishidagi namuna vositasida yoki atrof-muhitdan bu namunalarni topish mumkin bo’lgan umumiy ko’rsatma bilan berilishi mumkin.
2. O’quvchilarning mazkur obyektlar, holatlarning modellarini yasash bo’yicha faoliyatlari tashkil yetiladi. Modellarning umumlashganlik, abstraktlashgan darajasi sekin-asta ortib borishi lozim. Bu bosqichning oxirida o’quvchilar yo matematik til vositalari (sonlar, harflar, ifodalar va h.k) bilan, yoki grafik vositalar (sxemalar, chizmalar, diagrammalar) bilan ifodalangan modellarni hosil qiladilar.
3. Hosil qilingan modellarni o’quvchilar yempirik (vizual, ustma-ust qo’yish, o’lchash va h.k. bilan) tadqiq yetadilar. Modellarni xossalarni tavsiflanadi. Mazkur tavsif tahrir yetiladi: undan muhim bo’lmagan, befoyda so’zlar chiqariladi, ikkiyoqlama mazmunlilik bartaraf yetiladi. Boshqa tomondan, xossalar ro’yxatining o’zi ham ushbu tamoyil bo’yicha qisqartiriladi: faqat hamma qaralayotgan modellar ega bo’lgan xossalargina qoldiriladi.
4. O’quvchilar qaralayotgan to’plamning elementlari uchun umumiy bo’lgan barcha xossalarni qanoatlantiradigan modelni tuzadilar. Bu model mateatik til yordamida tavsiflanadi.
O’quvchilarni YeMM ni o’rgatish usulini aniq misollarda ko’rsatish maqsadga muvofiqdir.
Boshlang’ich sinflarda asosiy matematik tushunchalarni shakllantirishning interfaol metodlari