№13 ma’NAVIY- ma’rifiy soat rejasi

Асарлари: «Зижи жадиди Кўрагоний», «Бир даража синусини аниқлаш ҳақида рисола», «Рисолаи Улуғбек», «Тўрт улус тарихи».
Абдулла Авлоний (1878-1934) Атоқли маърифатпарвар, истеъдодли шоир ва педагог Абдулла Авлоний 1878 йил 12 июлда Тошкентда косиб оиласида дунёга келган ва эски мактабда таълим олган.
Абдулла Авлоний мактаб ўқувчилари учун «Биринчи муаллим», «Иккинчи муаллим» (1912), «Тарих», «Туркий Гулистон ёки ахлоқ» (1913) каби замонаси учун ҳодиса бўлган дарсликларни ёзган. 1895 йилдан ижодий фаолияти бошланган Авлоний «Қобил», «Шуҳрат», «Ҳижрон», «Авлоний», «Сурайё», «Абулфайз», «Индамас» тахаллуслари билан шеър, ҳикоя, фелетон ва кичик ҳажмли драматик асарлар яратган. Шоир ўз асарларида замонасидаги қолоқликни, жоҳилликни танқид қилади ва кишиларни билимга, маърифатга чақиради.
Авлоний умрининг сўнгги йилларида Ўрта Осиё Коммунистик университетида дарс бериш билан бирга ўзбек адабиётидан қатор дарсликларни яратган.У 1934 йил 24 августда 56 ёшида вафот этган.Абдулла Авлонийнинг "Тарбия биз учун ё ҳаёт-ё мамот, ё нажот-ё ҳалокат, ё саодат-ё фалокат масаласидир"деган фикрни кўп мушоҳада қиламиз. Буюк маърифатпарварнинг бу сўзлари ХХ аср бошида миллатимиз учун муҳим ва долзарб бўлган бўлса, ҳозирги кунда биз учун ҳам шунчалик,балки ундан ҳам кўра муҳим ва долзарбдир.