- Минимум (минимум, оптимум ва максимум) қонуни. Ю.Либих ўсимлик ҳосили минимумда турган фактор миқдорини кўпайтиришга тўғри пропорционаллигини баён этди, яъни ҳосилдорлик минимумда турган омилга боғлиқ бўлади.
- Ўсимликларнинг ҳаёт омилларига бўлган талаби бўйича минимал, оптимал ва максимал меъёрларни белгилаш мумкин.
Ўсимлик ҳаёт омилларининг тенг аҳамиятлилиги ва алмаштириб бўлмаслик қонунини - В.Р.Вильямс ўсимлик ҳаёт омилларининг тенг аҳамиятлилиги ва алмаштириб бўлмаслик қонунини баён этди. Ҳамма ҳаёт омиллари тенг аҳамиятга эга, яъни бирини ўрнини иккинчиси боса олмайди.
Ҳаёт омилларини биргаликда таъсир этиш қонунини - Либшер XIX асрда ҳаёт омилларини биргаликда таъсир этиш қонунини қуйидагича таърифлади, яъни "Ўсимлик бошқа омиллар билан қанчалик оптимал меъёрда таъминланган бўлса, у минимумда турган фактордан шунча самарали фойдаланади".
ЭЪТИБОРИНГИЗ УЧУН РАҲМАТ
Do'stlaringiz bilan baham: |