1-Darajalik Bosh rolarda

Afruza: Yo’q
Yorqinoy: Bilaman xafasan lekin yonigdagi bolalar ham seni ko’rib o’ynagilari kelmayapti. Do’sztlaringni xafa qilishni istamasan
Afruza yonidagi bolalarga qarab, o’ylab qoladi.
Guljahon: ------ Opang bormi?
Afruza: YO’q faqat akam borlar.
Guljahon: ----- hmm tashqarida ko’rib qolgan edim o’shami ?
Afruza: ------ to’g’ri meni bu yerga tashab ketilar lekin. Ular juda yaxshi akalar mehribon oqkungil. Men ularni juda yxshi kuraman bu yerdan chiqib ularni topaman albatta
Yorqinoy: ------Hmm yaxshi demak seni opang yuq. Xohlaysanmi men seni opang bulaman. Meni ham akam yuq seni akang meni akam buladi birgalikda qidiramiz , keyin hamamiz birga o’ynaymiz, aylanishga boramiz, hama narsa qilamiz. Rozimisan.
Afruza:----- Ha opam bo’lishi juda xohlardim. Orzuyimga yetim.
Yorqinoy: ------ manam xohlardim kelaqol o’zimga.
Deb yig’lab Afruzai bag’riga oladi. Afruza yupatdi Afruzaning esa ko’ngli yorishdi. Kayfiyati ochildi hayotga bo’lgan munosibati uzgardi.
35 -epizod___________________________________________________________________
Bir necha kunlar o’tib, Shohjahon Ramz aytganidek kata restoranda ish boshladi. Kun yarimtalab kechqurun tushib qolgan edi.Yorqinoy va Lola Kafeda utirib turganida Shohjahon ham uzoqdan Yorqinoyni to’satdan ko’rib qoldi. Yonidagi afitsanni chaqirib,
Lola: ha Yorqinoy o’zing nima qilyapsan? Keyin holsngni oldida ish o’rganishni boshladingmi?
Yorqinoy: ha darsdan keyin holamni oldiga boryapman, bolalar bilan ishlash juda menga yoqdi, ishonasanmi haligi bolalarni ko’rib qanday ularni oilasi tashlab ketgan ndeb o’ylab qolasan.
Lola: ha dugonajon juda unaqa ko’ngilchan bo’ma, endi ular ham bir bolada, katta bo’lsa hudo biladi,.
Yorqinoy: Nega unaqa unaqa deysan, bilasanmi bir qizcha bor, juda aqilli, oilasini juda yaxshim ko’radi, hatto mehribonlik uyiga tashlab ketgan akasini maqtagani maqtagan, jajji farishta, kichkina qo’llarini duoga ochib ota onasini hammasini duo qiladi.
Lola: ( telefon jiringlaydi va vhiqib ketadi ) Dugonajoney ajoyibsanda, ko’ngilchansan,(telefonni olib ) alo … ha … ha ha o’sha joydaman, kelib berib ketaqol…. Hmm mayli sen bu tomonga yur men ham chiqib turaman yo’lga ho’p kechga qolma( telefonni qo’yib) yorqinoy men hozir sen biroz o’tirib tur menga bir narsa kelayotgan edi shuni qabul qilib olay.
Yorqinoy: Tinchlikmi ( qoshini chimirib ) ?
Lola: ha… tinchlik ( kulib qo;yib chiqib ketadi)