1. бургут билан тулки

226. ТОШБАҚА БИЛАН ҚУЁН 
Тошбақа билан Қуѐн, қай биримиз чопқирроқмиз, деб баҳслашиб 
қолишди. Кейин мусобақа вақти ва жойини белгилашиб тарқалишди. Куѐн 
ўзининг табиатан чопқирлигига ишониб, чопишга шошилмади ва йўл ѐқасига 
ѐтиб пинакка кетди. Лекин Тошбақа ўзининг имиллаб судралиб юришини 
биларди, шунинг учун у бир лаҳза ҳам дам олмай югургилаб кетаверди. 
Натижада, у ухлаб ѐтган Қуѐндан ўзиб кетиб мар- рага етиб борди ва пойгада 
ютиб чиқци. 
Масал демоқчики, тиришқоқлик билан қилинган меҳнат эътиборсиз 
қолдирилган табиий лаѐқатдан устун келиши мумкин. 
227. ҚАЛДИРҒОЧ ВА ИЛОН 
Қалдирғоч суд маҳкамаси бўғотига уя қуриб бола очди. Кунларнинг 
бирида у полапонлари учун озиқа топгани учиб кетганида бир Илон унинг 
инига ўрмалаб чиқиб, ҳамма болаларини еб қўйди. Қайтиб келган Қалдирғоч 
уясининг бўм-бўш қолганини кўриб, ўксиб-ўксиб йиғлай бошлади. Шунда 
бошқа қалдирғочлар келиб унга таскин бериб дедилар: "Бўлди, кўп 
куюнаверма, битта сенми болаларидан жудо бўлган? На илож, қисматимиз шу 
экан". Қалдирғоч ҳамжинс- ларига жавобан деди: "Болаларимдан жудо 
бўлганим - бу менинг шўрнешанам, аммо мен келиб-келиб зўравонлар 
зулмига учраган одамлар ўзлари учун мадад топадиган бу даргоҳца шундай 
оғир бахтсизликка учраганимга ҳеч чидол- маяпман". 
Масал дейдики, агар ўз яқин кишинг деб ҳисоблаганинг кимса сени хафа 
қилиб дилингни оғритса, бу сен уч>тг энг оғир азобдир. 
229.
ҚАЛДИРҒОЧ БИЛАН ҚАРҒА 
www.kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi

---

Қалдирғоч билан Қарға, қай биримиз чиройлироқ, деб тортиша 
бошлашди. Шунда Қарға Қалдирғочга деди: "Сенинг чиройинг фақат 
баҳорда кўринади. Мен бўлсам қиш аѐзига ҳам чидаб яшайвераман". 
Масал демоқчики, узоқ умр кечириш гўзаштикдан афзалдир. 
230.
ТОШБАҚА БИЛАН БУРГУТ 
Тошбақа осмонда учиб юрган Бургутни кўриб, ўзининг ҳам учгиси келди 
ва Бургут ерга қўнганида унинг олдига бориб: "Қанча хизмат ҳақи сўрасанг 
бераман, фақат мени учишга ўргат", деб ѐлворди. Гарчи Бургут, бунинг 
иложи йўқ, сен уча олмайсан, деб қанча уқгирса ҳам Тошбақа кў'ярда- қўймай 
унга ѐлвораверди. Ахири бўлмагач, Бургут Тошбақани чангалига олиб 
осмон-фалакка кўтарилди ва ўша ердан уни қоятошлар устига ташлаб 
юборди. Шунда Тошбақанинг косалари чилпарчин бўлиб жони узилди. 
Масал дейдики, кўпчилик одамлар ўзларини бошқалардан кам ери йўқ 
деб ҳисоблаб, рақобатга ружу қўядилар ва доно кишиларнинг ўгитига қулоқ 
солмай, ўзларини нобуд қила- дилар.