1-bob. Vatanimiz xalqlari eng qadimgi davrda

saka-tigraxauda,
ya’ni o‘tkir uchli kigiz qalpoq kiyib yuruvchi saklar deb atalgan. Ular 
hozirgi Toshkent viloyati va Janubiy Qozog'iston yerlarida yashaganlar. 
Ikkinchi guruh 
saka-tiay-aradarayya, 
ya’ni daryoning narigi tomonida 
yashovchi saklar deb atalgan. Ular Orol dengizi bo'ylarida, Sirdaryoning 
quyi oqimida yashaganlar. Pomirning tog'li tumanlarida va Farg'onada 
saka-xaumovarka 
deb ataluvchi saklar yashashgan.
latisodivot rivoii.
Xorazm, So‘g‘diyona va Baqtriya aholisining asosiy 
mashg'uloti sun’iy sug'orishga asoslangan 
dehqonchilik 
edi. Jamiyat 
hayotida 
hunarmandchilik 
va savdoning ham o'rni katta bo'lgan. Man-

---

14
zilgohlardan yuqori sifatli hunarmandchilik buyumlari, ternir va bronza 
qurollar topilgan. Ko'chmanchi sak va massaget qabiialarining asosiy 
mashg'uloti 
chorvachilik 
bo'lib, ularning tuya, ot va qo'y-echkilardan 
iborat katta-katta suruvlari bo'Igan. Hayvon terisidan poyabzal, kiyimlar, 
chodirlar tikib, g'alla va mevaga ayirboshlaganlar. Markaziy Osiyo xalqlari 
Sharq mamlakatlari bilan yaqindan madaniy aloqada bo'lganlar. Xalqaro 
savdo va madaniy aloqalar shaharsozlikni taqozo etgan. Hunarmandchilik 
va savdoning rivojlanishi natijasida 
mil. av. VII - VI asrlarda 
qadimgi 
shaharlar rivojlangan. Ular mustahkam mudofaa devorlari bilan o'ralgan 
bo'lib, hunarmandchilik va savdo markazlari edilar.
Oadimai shaharmadanivati.
Qadimshunoslar 
Afrosiyob 
(Samarqand), 
Yerqo‘rg‘on 
va 
Uzunqir 
(Qashqadaryo vodiysi), 
Ko'zaliqir 
(Xorazm), 
Qiziltepa 
(Surxondaryo) kabi qadimiy shaharlarni o'rganishgan. Qadim­
gi shaharlarga xos umumiy belgi ularning