Falsafada tabiat deb
ob’ektiv borliq, ya’ni bizni o‘rab turuvchi olam va
uning xilma-xil shakllari tushuniladi. Amaliyotda yoki tabiiy fanlarda uni kishilarni
moddiy va ma’naviy ehtiyojlarini qondirish manbai bo‘lgan atrof tabiiy muhit deb
qaraladi. Falsafiy yoki astronomik nuqtai nazardan qaraganda, birinchi keng ma’no
tug‘ridir. CHunki yulduzlar, sayyoralar, osmon va uning cheksiz kengliklari, albatta,
inson ishtirokisiz kelib chiqqan va tabiiydir. Lekin inson kundalik hayotiy
faoliyatlarida ulardan foydalanmaydilar va ulardagi jarayonlarga o‘z ta’sirini
o‘tkaza olmaydilar. Balki o‘zini o‘rab turuvchi atmosfera havosi, suv, er, er osti
boyliklari, o‘simlik va hayvonot dunyosi kabi tabiat ne’matlaridan «oldi-orqasi»ga
qaramasdan foydalanadilar va ularga ta’sir etadilar. Nafaqat inson, balki butun
jonzodlar ham bundan istisno emas. Inson Er kurrasining jonli qobig‘i - biosferada
yashovchi tirik organizmlar turkumiga kiruvchi, lekin u murakkab hayotiy faoliyat
yurgazuvchi individdir. Ularning muayyan bir hududlarda tarixan qaror topgan
guruxi yoki majmui - jamiyatdir. Huddi ana shu insonlar jamoasi tabiat bilan juda
uzviy munosabatda bo‘ladilar. Insonning yakka o‘zi uncha katta kuch emas, lekin
uning ongli ravishda, biron-bir maqsadni ko‘zlab, takomillashtirilgan mehnat
qurollaridan foydalangan tarzda tabiatga bo‘lgan munosabati ko‘p narsani belgilab
beradi. Agarda ushbu maqsad tufayli uz ehtiyojlarini qondirishni tabiatdan qidirsa,
atrof-muhitda juda sezilarli darajada salbiy o‘zgarishlar yuz beradi. Aksincha, ushbu
jamoat kuchi tabiatni yaxshilashga qaratilgan bo‘lsa, ijobiy ko‘rsatkichlarga olib
kelishi ham mumkin. Insonlarning muayyan xududda uyushgan qismi - davlat orqali
salbiy yoki ijobiy jarayonlarga ta’sir etishi esa tabiatni, xususan, atrof tabiiy muhitni
keskin o‘zgartirib yuborishi muqarrardir. Lekin tabiatning muayyan hududda, salbiy
yoki ijobiy o‘zgarishi, albatta, o‘zga ma’muriy birlik va ulardagi inson, jamiyat va
davlatga salbiy yoki ijobiy ta’sir etishi isbot talab etmaydi. Xullas, inson, jamiyat va
davlat o‘zaro uzviy bog‘langan, biri ikkinchisidan, ikkinchisi uchinchisidan kelib
chiqadigan ijtimoiy munosabatlarning turli shakllaridir. Ular doimo atrof tabiiy
muhit bilan uzviy bog‘lanishdadirlar. Xar kanday ekologik-xukukiy tizimda,
avvalambor, muayyan davlatning yoki uyushgan jamiyatning tabiatga nisbatan
kanday munosabat shaklida bulishi, sungra xalk irodasini aks ettiruvchi dunyo-
karashlar tizimi (ekologii konsepsiyalar) va unga monand ravishda ekologik siyosat
shakllantiriladi. Davlatning ekologik siyosati esa uning ekologik konunchilik
tizimini yaratishga asos bo‘ladi. Agar jamiyatda va tabiat o‘rtasidagi o‘zaro
munosabatlarga insoniyatning tarixi nuqtai nazaridan qaraydigan bo‘lsak, ularni
qo‘yidagi munosabat shakllariga ajratish mumkin: oddiy, oddiy-iqtisodiy, iqtisodiy,
itisodiy-ekologik, ekologik. abiiy muhitni inqirozga, ijtimoiy muhitni falokatga olib
kelmaslik uchun biz yakin kelajakda ekologik munosabat shakliga o‘tib olishimiz
kerak bo‘ladi. Ekologik munosabat shaklida davlatning boshkaruv tizimi,
avvalambor, ekologik nobop xydud va ob’ektlarni tiklashga karatilgan bo‘ladi.
Bunda ishlab chikarish texnologiyasi, birinchi navbatda, kam chiqindili yoki
yopikchiqindisiz siklda bo‘lishni talab etadi. Ekologik ong va madaniyat kishilarn
jamiyatda tutgan o‘rnini belgilovchi mezon bo‘lib qoladi. Ekologik qonunlar va
normativ xujjatlar nafaqat bevosita, balki bilvosita ham ekologiyalashtirilgan,
amaliy tatbiqi esa ekologik-xuquqiy mexanizmga to‘liq, asoslangan bo‘lishni taqozo
qiladi. Tabiiy resurslardan foydalanishni cheklash va tabiiy ob’ektlarni qayta tiklash
mamlakat miqyosida emas, balki ekologik xavfli hududlar bo‘yicha amalga
oshiriladi va davlatlarning alohida muxofaza etish ob’ektiga kiritiladi. Ekologik
muammolar davlatlarning yangi barkaror rivojlanish konsepsiyasi nuqtai nazaridan
hal qilinadi. Bo‘linadigan tabiiy resurslariga doimo yoki vaqtinchalik ikki yoki
undan 46 ortik mamlakatlar xududlarida joylashgan dengiz (Boltiq, Oxota, Xitoy),
daryo (Dunay, Sirdaryo, Amudaryo) va ko‘llar (Buyuk kullar, Kaspiy, Orol) kiradi.
Bo‘linadigan tabiiy resurslarni huquqiy tartibga solish, asosan, undan manfaatdor
mamlakatlar o‘rtasidagi tuzilgan shartnomalarga tayangan holda amalga
oshiriladi.Ushbu me’yoriy xujjatlarda ulardan foydalanish, ularni muxofaza qilish,
ularga oid nizolarni hal qilish, to‘lovlar, takroriy ishlab chiqarish masalalari aks
etadi. Boshqaruv organi sifatida turli shakldagi ekologik komissiya yoki qo‘mitalar
tuziladi. Unda tabiatga zarar keltirmaslik choralarini ko‘rish, tegishli texnik
uskunalar bilan ta’minlash, iflosliklarni o‘lchab turish, tozalash inshootlarining
sifatli ishlashini nazorat qilish, mutaxassis va rahbar xodimlarning, tabiat
muhofazasiga aloqador ishchilarning malakasini oshirish kabi vazifalar belgilangan.
Tabiat muhofazasi planetamizdagi eng asosiy muammolardan biri bo‘lib, unga BMT
1960 yildan so‘ng jiddiy e’tibor bera boshladi. Tabiatni muhofaza qilish va tabiiy
resurslardan ehtiyotkorlik bilan foydalanish masalalari bilan BMT ning maorif, fan
va madaniyat masalalari bo‘yicha tashkiloti - YUNESKO shug‘ullanadi. Tabiatni
muhofazalashga bag‘ishlab BMT 1972 yil iyulda Stokgolmda konferensiya o‘tkazdi.
SHu yili 15 dekabrda BMT Bosh Assambleyasining XXVII sessiyasida davlatlararo
hamkorlikning tashkiliy va moliyaviy tadbirlarini belgilab, "Tashqi muhit bo‘yicha
BMT ish dasturi" (YUNEP) va uning boshqaruvchilari Kengashini ta’sis etdi. 1973
yil iyulda Kengashning 1-sessiyasida Stokgolmda qabul qilingan "Atrof muhit
sohasidagi harakat dasturi" muhokama qilinib, xalqaro hamkorlikning eng asosiy
yo‘nalishlari belgilandi. Bularga: kishilar sog‘lig‘i va farovonligini muhofaza qilish,
tuproq va suvni muhofaza qilish, cho‘llarning kengayishiga qarshi kurashish, bu
sohaga oid ta’lim va malaka oshirishni kuchaytirish, axborot tarqatish ishlarini olib
borish, okeanlarni muhofaza etish, o‘simliklar, yovvoyi hayvonlar va genetik
resurslarni muhofaza etish, energetika resurslari masalalari va boshqalar. Bu
yo‘nalishdagi ishlarni hal etish uslubiga qarab, ikki guruhga bo‘lish mumkin.
Birinchi guruhdagi ishlar inson faoliyati ta’sirida bo‘layotgan ekologik
o‘zgarishlarni kuzatish va sifatini boshqarish bilan hal etiladi. Ikkinchi guruhdagi
ishlardan maqsad insonning tabiat bilan munosabatini yaxshilash uslubining texnik
taraqqiyotini takomillashtirish, mehnat unumdorligini oshirish, kam chiqindi ishlab
chiqarishga o‘tish orqali tabiiy muhitni toza saqlab, xalq farovonligini yaxshilashdir.
48 Tabiatni muhofaza qilish va tabiiy imkoniyatlardan oqilona foydalanish
maqsadida er to‘g‘risida, o‘rmon, hayvonlar, suv, qazilma boyliklar, atmosfera
to‘g‘risida respublikamizda qator qonunlar qabul qilingan va bir necha marta
hukumat qarorlari chiqqan. Jumladan, O‘zbekiston Konstitutsiyasida fuqarolar
tabiatni muhofaza qilishlari, uning boyliklarini qo‘riqlashlari shart ekanligi
ko‘rsatilgan. 1992 yil 9 dekabrda Tabiatni muhofaza qilish to‘g‘risida O‘zbekiston
Respublikasining qonuni qabul qilingan. Tabiatni muhofazalashda davlat
tashkilotlaridan tashqari Respublikamizda 1992 yili tashkil etilgan «Ekologiya va
salomatlik xalqaro jamg‘armasi» - EKOSAN jamoa tashkilotining hissasi ham katta.
EKOSAN ning asosiy vazifasi xalqaro tashkilotlarni, olimlarni, mutaxassislarni,
siyosiy arboblarni ekologiyaning dolzarb muammolarini o‘rganishga, Markaziy
Osiyo va boshqa davlatlarning ekologik siyosatini ilmiy asoslashning
takomillashuviga, ekologik fikrlash va tarbiyalashga qaratilgan.
Nazorat savollari
1. Tabiat to‘g‘risisda umumiy tushunchalarga nimalar kiradi?
2. Ekologik inqiroz deganda nimani tushunasiz?
3. Tabiatni muxofazalash bo‘yicha qanday huquqiy xujjatlar bor?
4. Tabiatni muxofazalash bo‘yicha qanday me’yoriy xujjatlar bor?
5. Tabiatni ifloslantiradigan omillarga nimalar kiradi?
6. Tabiatni muxofazalashda qanday xalqaro tashkilotlar ish olib boradi?
7. EKOSAN tashkilotining asosiy vazifalari nimaladan iborat?
Do'stlaringiz bilan baham: |