0 ‘ т к I r h o s h I m o V

О ‘tkir Hoshimov
Koryaginning toqati toq b o ia boshladi. „Ahmoq! Qaysar 
eshak!“
- Tuhmat deng-a? Endi mendan eshiting, Jumanov! 
Siz! - dedi shiddat bilan barmog‘ini bigiz qilib. - Siz po- 
rani o‘z ixtiyoringiz bilan bergansiz! Sovxozni sotib olish 
uchun. Awal ham pripiska bilan shug‘ullangansiz. Bo‘limni 
boshqarayotganingizda. Kattalar ko‘radiki, qo‘shib yozishga 
ustasiz. Tajriba bor. Shundan keyin...
- Tushunsangiz-chi! - Jumanov ayanchli xirilladi. - Ber- 
magan narsamni qandoq qilib berdim dey... Axir, men bor- 
yo‘g‘i yarim yil direktor...
- Yarim yil emas, yetti oy!
- Agar qo‘shib yozsam, sovxoz planni bajarmasmidi!
- Omonovning ko‘rsatmasi-chi? - Koryagin ,,delo“ni asa- 
biy varaqladi. - Nega yuz ellik tonna paxtani pripiska qilga- 
ningizni, Omonovdan nega o‘ttiz ming olganingizni aytaymi? 
Obkomga bergan qirq mingning o‘mini qoplash kerak edi!
- Axir, bu tuhmat-ku! Sovxoz planni bajarmagan, - dedi 
Jumanov yigiamoqdan beri bo‘lib. - Sakson yetti foizda qol­
gan. - Boshini battar sarak-sarak qildi. - Paxtaning o‘zi yo‘q 
edi. Yo‘q narsani qayoqdan olay?
- Buni mendan so‘rayapsizmi? - Koryagin chin dildan 
kulib yubordi. - Mendan-a! Ha, tan olaman, men paxtani 
yaxshi bilmayman. Ammo pripiskaning kuxnyasini xo‘p 
o‘rgandim. Planni bajara olmaganingiz uchun ham qo‘shib 
yozgansiz. Bajaray desangaz, paxta yo‘q, bajarmay desangiz, 
baloga qolasiz. Bilaman, siz ahmoq emassiz. Iqtisodchi- 
siz, bu gaplaming hammasi absurd ekanini bilgansiz. Faqat 
bir narsani tushunmayman. Nahotki siz - oliy ma’lumotli 
ekonomist, o‘ylamagansiz? Markaziy tumanlarga tola o‘mi- 
ga xashak borgan. Keyin o‘sha la’nati xashak ham bormay 
qo‘ygan, vagonlarda havo borgan. Ha-vo! - dedi ta’kidlab. -
Samolyotlarda esa diplomat to‘la pul borgan. Tola yo‘q, plan 
bor. Paxta yo‘q, pora bor! Orden bor, medal bor...

---