0 ‘ т к I r h o s h I m o V

Uzun kechalar
117
Qizingdan ko‘ngling to‘q bo‘lsin. Natashenka o‘zimga tan... 
Xohlasang har haftada ko‘rib turasan“.
Koryagin paltoni yelkasiga ildi-yu, telpak ham kiymay, 
chiqib ketdi. Qor qiyalab urar, sovuq shamol uvullardi. 
(Moskva ko‘chadarida shamol shiddatli bo‘ladi...) Tongotar- 
ga yaqin qaytib keldi. Olga eridan xavotirlanib uxlamagan 
ekan. „Sovuq qotib ketgandirsan? - dedi oradan hech gap 
o‘tmagandek. - Damingni ol, ishga kechikasan“... Koryagin 
indamay narigi xonaga kirdi. Karavotchasida uxlab yotgan 
qizining yuzidan o‘pdi. „Vasya, - dedi xotini tashvishli shi- 
virlab, - bolani shamollatib qo‘yasan. Qara, hamma yog‘ing 
qor-ku, jonim“. Koryagin qizalog‘i ustida bosh egib turar- 
kan, endi mana shu jajji vujud dunyoda o‘zining eng aziz 
odami bo‘lib qolganini teran his etdi!..
U hamon deraza oldida turarkan, allaqachon unutilib ket­
gan noxush xotira nega aynan shu pallada xayoliga kelganini 
tushunmadi. Keyin nima uchundir ikki kun ilgari qishloqqa 
borganida Jumanovning kampir-xotini yuzi yanayam xunuk- 
lashib chinqirganini esladi. „Menga otasiz bola kerakmas, 
bolalarimni bag‘rimga olaman-u, o‘zimga o‘t qo‘yaman!“ 
Dili battar xufton bo‘lib, xayolan q o i siltadi. „Bilganini qil- 
maydimi, o‘sha yovvoyi!“
Derazadan nari ketarkan, yana bir karra osmonga qaradi. 
Quyosh hali botmagan, osmon g‘uborli, onda-sonda isqirt 
bulut parchalari ko‘rinar, tashqaridan dim havo yopirilib ki- 
rardi. Shoshilmay stol yoniga borib o‘tirdi. Tomog‘i qaqrab, 
tortmani ochdi. ,,Pepsi-kola“ shishasiga qo‘l cho‘zdi: Shisha 
muzdek edi: yaqinda muzlatkichdan olib chiqishgan... Och- 
qichni stol ustiga qo‘ydi. Tiqinni ochmoqchi bo‘ldi-yu, naf- 
sini tiydi. ,,Keyin“. Shishani tag‘in tortmaga soldi.
Yoiakda qadam tovushlari, soqchining „Тек tur!“ degan 
buyrug‘i eshitildi. Eshik ochilib, yosh serjant ko‘rindi.
- 0 ‘rtoq tergovchi...
- Siz bo‘shsiz! - dedi Koryagin quruqqina qilib.

---

118